μην και η δόξα τους χαθεί

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

κατάργησα τις αποστάσεις και τα πικρά βουνά
και γκρέμισα τα σιδερένια τείχη
της μοίρας μου έκαψα τη ζωγραφιά
και κίνησα να βρώ την πιο καλή μου τύχη

τον ίσκιο μου έχασα στο ίσιο μονοπάτι
κι ουρλιάζοντας τραγούδησα αντάμα με τα ράκη
στερνή μου συντροφιά είχα στο μισοστράτι
τριγύρω μου που χόρευαν του κόσμου οι βρυκολάκοι

θαρεύοντας επάσκιζα να με παρηγορήσω
σε κάθε τόλμη χέρι να βάλω πρώτα
κι ύστερα στην κορφή ψηλά να προχωρήσω
σε τέλος να τη φέρω τούτη μου τη ρότα

μ'ανθρώπου νούς εκεί ποτέ δεν μπόρεσε να φτάσει
ας λείψει το κακό επάνω μου κατεβατό
σε γενεές ααγέννητες δεν του χρωστιέται να παράσει
επίμονα ποιο ξόρκι να προβάλω μαγικό;

απόκαμα πια τώρα με μάτια για τα τωρινά
παλιοί οι στοχασμοί που ξανάρχονται αραδιαστοί
στο άναμα της ψυχής εγώ κερνάω τα μακρυνά
κι ένα ένα τα θυμίζω μην και η δόξα τους χαθεί

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2015