Στον Παβλο Νερουδα

Δημιουργός: john_karaha, ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΗΝΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα μάτια σου ποτάμια
στις κορδιγιέρες των Ανδεων
και το κορμί σου ηλεκτρισμένη
πεδιάδα του σταχιού.
Είσαι η φωνή της Χιλής
η κρυστάλινη φωνή του κόσμου.
Στις ακτές της ποίησής σου
σπάει το κύμα του Ειρηνικού,
πορεύεσαι κατά το λιβάδι της Ειρήνης,
με τη χρυσή αλυσίδα του Βραβείου
ΛΕΝΙΝ και Βραβείου Νόμπελ
σηκώνοντας τον κόσμο
απ' τα χαμόχορτα
ως στο ανάστημά σου.
Ο ΠΑΒΛΟ είναι εδώ
είναι στα βουνά
είναι στα ορυχεία του σίδερου
και του χαλκού
είναι στον ειρηνικό ύπνο του ανθρώπου,
είναι χαραγμένος
στην ουλή του εργάτη απο φωτιά
και μέταλλο,
είναι στα ηφαίστεια
της ευγενικής υπόθεσης της Ελευθερίας.
Εμπρός ΠΑΒΛΟ αυριανή άνοιξη
η ποίησή σου
έχει το χρώμα του χαλκού,
και το γεωγραφικό πλάτος της γης,
κι΄ ας έζησες σε κοινωνία μίσους.
Το αίμα των χιλιάνων
ποτισμένο με τις συμφορές
απο τα υποθαλάσσια
ορυχεία της ΛΟΤΑ,
κυλάει ως ασυγκράτητος βεντάβα. *
Ετσι σε δέχεται η γκρίζα πατρίδα σου
φλογερέ Αμερικάνε
πολίτη του κόσμου.
Βαδίζεις ανάμεσα σε κίονες
και σπασμένα κιονόκρανα,
καθαρίζοντας τα στήθη
των λευκών και των νέγρων
απο αγκάθια μισανθρώπων,
μας δίδαξες την απλή αγάπη των ζωντανών,
με γαλήνια περηφάνια
μετρούσες τους νεκρούς χιλιάνους,
δίνοντας ελπίδα
πως ο σπόρος ξαναγίνεται σπορά.
Ω! Χιλή φτιαγμένη απο πλατύφυλλο τριαντάφυλλο,
απο βουνά και θάλασσα,
Μάνα απο πράσινο κρύσταλλο,
οι νέοι σου άνθρωποι σφραγίζουν
τις πληγές του χτες ραντίζοντας
με χυμό απο ασημένια πορτοκάλια
τις διάφανες δομές του έρωτα και της ειρήνης,
πλεγμένες απο μετάξι και μια φούχτα στάρι.
Τα χαρακτηριστικά του προσώπου σου,
είναι αποτυπωμένα στο μέταλλο
στο χαλκό, στα δημητριακά,
στις ράγες των τραίνων,
στα καμιόνια,
στα ροζιασμένα χέρια του αήτητου καιρού.
ΝΕΡΟΥΔΑ παιδί εσύ ενός ώριμου κόσμου,
σε συντροφέυει το λευκό αστέρι
απο τη σημαία των Χιλιάνων
και το πλαγκτόν
στη θάλασσα της ίσλα νέγρα,
έτσι σοφός στα μάτια των Λαών
μοσκοβολάς γνώση ελπίδα αιωνιότητα,
ανασηκώνοντας τους στίχους σου γεννιούνται
βοστρύχοι απο μάρμαρο, και κρήνες,
ποτίζοντας το διψασμένο
στόμα της γνώσης.
Το σπερματικό σου φως
Ιερό στάχυ αγγίζει τον ύπνο μας,
ως δροσερή Ναπολιτάνικη νύχτα.
Ο χρόνος ποτίζει τις κοιμισμένες ρίζες
της πικρής Χιλής, κάτω απο το σεντόνι
ανοξείδωτης γνώσης.
Το καλεσμά σου χτίζεται
πάνω στην δομημένη
ισορροποία της απλότητας,
η σοφία σου είναι κρυμένη
στα βιβλία και μεταφέρεται
απο πόλη σε πόλη,
απο Ηπειρο σε Ηπειρο
απο Ανθρωπο σε Ανθρωπο,
έχεις ελπίσει πως
τα δρεπανοφώρα οχήματα
θα μεταφέρουν ψύχα
απο τη μήτρα των δρυμών,
να φτιάξουν χαρτί
που θα βλαστήσουν βιβλία
να φωτίσουν τα βήματα
των παιδιών.
ΠΑΒΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ κυριαρχείς
και γίνεσαι βροχή
να ξεπλείνεις την βρωμιά
απο το προσωπο της γης
γίνεσαι ενα καρβέλι ψωμί
να χορτάσεις την χυδαία του έλλειψη,
γίνεσαι στόμα με εκατομμύρια γλώσσες.



ΝΕΦΤΑΛΙ ΡΙΚΑΡΝΤΟ ΕΛΙΕΣΕΡ ΒΑΣΟΑΛΤΟ [ ΠΑΒΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ ]

Γεννιεται στις 12 ιουλιου του 1904 στο Παρραλ της νοτιας Χιλης
πεθανε στις 24 Σεπτεμβιου του 1973 στις 4.30 το πρωι
Η Ματιλντε Ουρουτια η γλυκεια ηρωικη και πιο τραγουδισμενη
γυναικα σ΄ολη την ιστορια τηςποιησης καταφερε να σωσει το σπιτι της Ισλα Νεγρα.

* Βεντάβα: ισχυρός άνεμος της Χιλής

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-09-2015