Πεταξες κάπου το κλειδι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

στοιχοφιλαρακια ο έρωτας δεν εχει ηλικία,αλλά ή ηλικία...έχει πρεπει

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είχα δύο χρόνια να σε δω
Και σ εψαχνα παντού καιρό
Μέσα στη μέση της πλατείας
Αγώνας,της πρωτοπορίας

Περνουσες...ή κορμοστασιά σου
Απομεινα... Στο πέρασμα σου
Είπα,να ρθω να σου μιλήσω
Τι κάνεις και να σε ρωτησω

Μα μεγαλωσαν τα παιδιά
Ειπες...για μας πως είναι αργά
Σου γράφω,αλήθειες σου μιλώ
Πως είναι ή αγάπη ιδανικό

Στης ίδιας πάλης μετερίζι
Άραγε,έρωτας εσένα σε ορίζει
Δεν ξέχασα,ούτε ξεχνώ
Χρόνια στο νου σε κουβαλώ

Μα λίγο ελπίζω,στη μάτια σου
Ένα χαδι μόνο,στα μαλλιά σου
Μεγάλωσα πως να προσεξεις
Κρατώ για σένα τόσες σκέψεις

Κι ούτε τρελάθηκα να πεις
Άδικο,να το θυμηθείς
Σύντροφε, εσύ,που χεις μια θλίψη
Άγνωστος,χρόνια μου χεις λείψει

Πορεία πήραν τα παιδιά
Καρδιά δική σου να χτυπά;
Κι αν την εκλειδωσες κι εσύ
Πεταξες κάπου το κλειδί

Να πάω να ψαξω να το βρω
Ψυχής να δώσω θησαυρό
Στα ασημένια σου μαλλιά
Και να σου πω ποτέ αργά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-09-2015