Αγια ηδονη και μεγα πάθος

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακη σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα τρένα που ήταν στο σταθμό
Έφυγαν δίχως γυρισμό
Κι έμεινα να περιμένω
Το ταξιδιώτη να προσμενω

Που είχα χίλια χρόνια να τον δω
Κρυμμένο μέσα στο μυαλό
Τον κραταγα ζωγραφισμένο
Δεν ήρθε,μα τον περιμένω

Ήταν μια αγάπη όλο φως
Ήταν ο άλλος μου εαυτός
Τ άλλο μου μισό το θείο
Σελίδα,μόνο για μας τους δύο

Σγουρά είχε τότε τα μαλλιά
Κι ολοζεστη την αγκαλιά
Εκείνη που πλεκα μαζί του
Νέκταρ,από τη πηγή του

Σε σεντονακια μεταξένια
Ή αγάπη μου ή μενεξεδένια
Που πεταξε σαν το πουλί
Κι έμεινα άκαρπο κλαδί

Όλα τα χρόνια,που διαβηκαν
Αγάπες έφυγαν,χαθηκαν
Μα ήταν λίγες,μισερες
Δεν αγκυλωναν τις καρδιές

Προσμενω,δειλι στο σταθμό
Και το Θεό παρακαλώ
Να ρθει το τρένο της γραμμής
Αγάπη άλλης εποχής

Για μένα μόνο να τη φέρει
Να ρθει ξανά να μου προσφέρει
Αγία ηδονή και μέγα πάθος
Ακυβέρνητες,στου έρωτα το σκάφος

Να ταξιδεψω με το νου
Μεσ τα φεγγάρια τ ουρανού
Μ ένα λυγμο για την αγάπη
Βραδιασε Θεέ μου...δε θα ρθει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-09-2015