Η σωστή στιγμή

Δημιουργός: MARGARITA

Καλησπέρα ποιητάδες.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η σωστή στιγμή

Μείνε εκεί! Μην κουνηθείς! Και η παραμικρή κίνηση
μπορεί να αποβεί μοιραία. Στο είχα πει!
Σσσσστ μην βγάλεις άχνα . στο έλεγα θα βρούμε
το μπελά μας, μα εσύ το έπαιζες άνετος, το χαβά σου.
Τι να κάνω τώρα πες μου;; Από τη μια η εικόνα είναι
τόσο ωραία έτσι που είσαι γυμνός, από την άλλη είμαι
τόσο θυμωμένη μαζί σου που…..Ιδρώνεις ε;; Φοβάσαι τώρα.
Μην μιλάς μείνε ακίνητος. Και η ανάσα σου ακόμα με μέτρο.
Ξέρω τι αναρωτιέσαι πως μπορείς να ανασαίνεις με μέτρο.
Εξάσκηση. Να δω πως θα ανασαίνεις όταν συμβεί το ….
Τι να κάνω και εγώ; Φοβάμαι. Δεν έχω σκοτώσει ξανά.
Πρέπει να είναι η σωστή στιγμή. Να πετύχω διάνα.
Ακίνητος. Μην βγάλεις άχνα. Τώρα….η εφημερίδα μου
τίναξε μακριά τον σκορπιό και η παντόφλα μου τον έλιωσε
αφού πρώτα είχε κάνει την περιήγηση στην γενετήσια φύση του
και ανέβαινε στη κοιλιά του. Που όρεξη για έρωτα εγώ μετά.
Εκείνος εκστασιασμένος από τον φόβο είπε.
Πως κάνεις έτσι ζούμε στο βασίλειο τους έλα στην αγκαλιά μου.
Ήθελα να ήξερα αν σε είχε κεντρίσει ο σκορπιός τι θα έλεγες.
Πως θα άντεχες τον πόνο 24 ώρες. Θέλω να ραντίσεις…
θέλω να έχουμε πεθιδίνη στο σπίτι ούρλιαξα εγώ,
τον πόνο δεν τον αντέχω…καλά που είχα ανάψει τα κεριά.
Τόσα χρόνια τη γλώσσα σου άντεξα το τσίμπημα του σκορπιού
θα με φόβιζε είπε γελώντας…. γύρισα απ την άλλη μεριά
σκεπάστηκα με την κουβέρτα και δεν είπα ούτε καληνύχτα…
Οι παλμοί μου 123 από τρόμο όχι από ηδονή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-05-2006