Το σπίτι

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...Πέρασε τη ζωή του, γράφοντας ποιήματα με τη γομολάστιχα...(Αργύρης Χιόνης)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το σπίτι



Έχω ένα σπίτι γεμάτο αναπτήρες και δαχτυλίδια μπύρας
Απέχει από τον ουρανό ακριβώς όσο κι από τη γη
Όταν σφυρίζω οι γωνίες του κοκκινίζουν
Όταν κοιμάμαι μετεμψυχούμαι σε μικρές πεταλούδες
Είναι τόσο διάφανα όλα όταν αιωρείσαι
Τα σωστά και τα λάθη υπάρχουν μόνο για να περάσεις


Χαμογέλα
Τρεις φορές αρκούν για να τυφλωθείς πρόσκαιρα
Έχεις καιρό τις πόρτες για να μάθεις
Τους τοίχους με τους διακόπτες
Τα κουμπιά με τα πουκάμισά τους
Μικροί σατανάδες περιμένουν στον περίβολο τη βροχή
Ελέησέ τους
Την άλλη άνοιξη θα προσεύχονται για σένα οι παπαρούνες


Τόσα καντήλια που κουβάλησες σε τόσα μάρμαρα
Άκοπο χρόνο γέμισες
Κι ύστερα πάλι νύχτα ήρθε
Κι ύστερα μέρα
Κι αυτή η γραμμή που από τα πόδια σου ξεκίνησε
Στα πόδια σου θα τερματίσει
Βάλε μέσα σου όσο πιο πολύ αέρα μπορείς
Βάλε θάλασσα και μέσα της πέτρες και χρώματα
Μυρωδιές ζωγράφισε και δίπλα πουλιά και σπιρτόκουτα
Απ’ όλες τις ευχές εκείνη που την ξέγραψες θυμήσου
Κάθε άσπρη τρίχα σου είναι παιδί της
Κι είναι τόσο κρίμα να μουτζουρώνεις τα παιδιά


Έχω ένα σπίτι μισοβαμμένο και μισοάβαφτο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-09-2015