τον ήλιο σπρώχνω απάνω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τον ήλιο σπρώχνω απάνω
τα όνειρα μου καταρρέουν
υπέροχη αυτή η αθλιότητα που χάνω
λυτρώνει περισσότερο όσα με εμπνέουν

πως έγινε και τόσκασε απ'το σπίτι
το θαλερό και μάχιμο σκοτάδι
τη λάμψη του σφεντόνισα με δύναμη ερημίτη
και τα γοργά χαράματα το έβαλα σημάδι

είναι καλύτερη και η πιο νωθρή σιγή
και μέσα της να υπάρχω υπέρτατο το θάμα
γυρνάω εδώ κι εκεί ναβρώ την εποχή
μα βλέπω εμβρόντητος το διψαλέο δράμα

νωρίς με πήρε σβάρνα η ερημιά
δεν έχει πρόσωπο ούτε και καθρέφτη
φυσάνε οι αμίλητοι ανέμοι της αργά
και παίρνουν τη ζωή μου που ξεπέφτει

υπάρχω μα βουλιάζω στα ψυχρά της απουσίας
δροσερή η κόλαση κάπου στην αρχή
σβησμένη η θρυαλλίδα της αθανασίας
κι είμαι δίχως ελπίδα και φωνή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-10-2015