Οκτώβριος 167 π.χ Νεκρομαντείο Αχέροντα

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Οκτώβριος 167 π.χ Νεκρομαντείο Αχέροντα</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Οκτώβριος 167 π.χ Νεκρομαντείο Αχέροντα</b><p>Δημιουργός: Νίνο Αυγέρης, <i>Αντώνης </i><p><i> Η καταστροφή του Νεκρομαντείου απο τους Ρωμαίους... </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>[align=center] «Κοίτα Μάνα» είπε δυνατά η Γλυκή προς την Κλειραία που ήταν κρυμμένες πίσω από Θάμνους. Οι Ρωμαίοι μπήκαν τροπαιοφόρα στην τότε Εφύρα. «Άσε τους να πράξουν όπως επιθυμούν οι θεοί παιδί μου» και χάιδεψε το βραχιόλι της.<br />
<br />
Οι Ρωμαίοι με λύσσα και φωνές έμπαιναν μέσα και τράβαγαν τους Ιερείς μάντεις από τα ρούχα τους και τους περιγελούσαν. «που είναι τώρα οι θεοί σας;» με φωνές και τους έφτυναν. Κόπηκαν κεφάλια και γδάρθηκαν σώματα από πυρωμένο λεπίδι.<br />
Ο θάνατος μύριζε από τα γύρο χωριά και πόλης. Η καταστροφή της Ηπείρου ήταν σημαντικό για τους Ρωμαίους. Η Γλυκή έτρεχε προς την πόρτα να σώσει τον αγαπημένο της Ιερέα των Αντίμενο. Η Κλειραία προσευχόταν στον χθόνιο Ερμή και Πλούτωνα να σώσουν και αυτοί την Γλυκή. Ένας Ρωμαίος στρατιώτης έπιασε από την κάπα την Γλυκή «Παϊντονίσα*!» φώναξε και η γλυκή γονάτισε σπαράζοντας «Μάνα σώσε με» και κοιτούσε την πλευρά της Κλειραίας… «Μόρτε!**» φώναξε ο όχλος των ρωμαίων οργισμένο! η Κλειραία μπαίνει στην μέση η Γλυκή φοβάται… η Κλειραία μπήκε στην μάχη. <br />
«………………………………………………………………………………………………..»<br />
<br />
Ξημερώνει η νύχτα του καταραμένου φεγγαριού. Η Φωτιές υψώθηκαν… τόσο μεγάλες που φαινόσαστε από την καταραμένη Γη… κεφάλια κόπηκαν και το αίμα έφτασε μέχρι το νερό… όποιος γλύτωσε πνίγηκε στον ποταμό και αυτοί που δε γλύτωσαν έχασαν την ζωή τους στα μάρμαρα του Νεκρομαντείου. Η Γλυκή είναι τώρα  στην αγκαλιά της Κλειραίας.. το σώμα του Αντίμενου κείτεται τώρα στο χώμα δίπλα από πύληνες στάμνες, στο χέρι του τώρα κρατάει έναν Κατάδεσμο.<br />
«……………………………………………………………………………………………..»<br />
 <br />
Όταν ποια οι Ρωμαίοι έφυγαν από τον τόπο τούτο οι Γλυκή έφυγε από την Κλειραία και έτρεξε προς το σώμα του Αντίμενου. Τώρα φώλιασε με δάκρυα στα μάτια στην αγκαλιά του Αντίμενου. Τίποτα ποια δε θέλει. Έχασε τον  Πατέρα της, τον Αδερφό της, το παιδί της, ο Κατάδεσμος φυλάχτικε σε πουγκί κρεμασμένο στο λαιμό της. είτε έρωτα προκαλούσε, είτε θάνατο, αυτό θα είναι το φυλαχτάρι της. Γύρισε προς την Κλειραία! «Γιατί?» και η Κλειραία της Απάντησε! «Γιατί ο τόπος αυτός  κόρη μου, θέλει αίμα και διψάει για θάνατο…» πήγε κοντά στον γερανό*** και τον χτύπησε με το αριστερό της χέρι. «Γιατί μάθαμε να κοροϊδεύουμε τον κόσμο, χωρίς να νιώθουμε τον πόνο τους». «Ας είναι ευλογημένο το όνομα της μητέρας μας και των θεών μας» και ο ναός μας θα ξανά λειτουργήσει, ας κοιμηθούμε τώρα!!!»<br />
<br />
<br />
* Παϊντονίσα =Μάγισσα στα Λατινικά<br />
**Μόρτε= Θάνατος<br />
***Στις ανασκαφές βρέθηκε ο Γερανός <br />
[/align]<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2015</td><td valign=top></td></table><br />