Πίσω

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πίσω


Αντί να περνά από μέσα μου η ζωή απομακρύνεται
Σα να ‘χω το βράχο και μου λείπει το σουσάμι
Κι αυτή η βεβαιότης τι μεγάλο βάσανο
Ό,τι κι αν μηχανευτώ δεν ξεγελιέται ποτέ
Θα κάνω ότι κοιμάμαι
Ίσως με το ροχαλητό ενοχληθεί και φύγει
Αν όχι θα ζωγραφίσω μια μπλε πόρτα πίσω από το κεφαλάρι

Καμιά φορά τα πιο ωραία θαύματα είναι τα νεκρά
Αυτά που τρέφουν κανονικότητες
Καμιά φορά ακόμη κι οι ποιητές γίνονται κανονικοί
Μασούν τα θαύματα και φτύνουν το θάνατο
Εκείνος απλά σκουπίζεται και χαμογελάει

Ακόμα δεν έχω καταφέρει να του χαμογελάσω πίσω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2015