φεύγουν οι μέρες πιο μικρές

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

φεύγουν οι μέρες πιο μικρές
σκούρα μαντήλια με χαιρετούν
όψη δεν έχουν οι αντοχές
πότε πότε με συναντούν

κλείνω τις γρίλιες κοιτιέμαι στο τζάμι
μιά ρωγμή στα μάτια μ'εμποδίζει
βάζω στο βλέμα την παλάμη
κάτι καινούργιο το στραγγίζει

τάχατες βλέπω καθάριες τις γραμμές
πίσω απο την τζαμαρία
έξω στον κόσμο που βασιλεύουν οι σκιές
νέα ζητάω ευκαιρία

πέφτει το σκοτάδι έχω φύγει ήδη
ύστερα η σιωπή δε με προφταίνει
ίδια μοίρα το άγνωστο ταξίδι
με αίμα η άσφαλτος στρωμένη

πριν κτυπήσουν ξαφνικά οι σειρήνες
πρώτη ξυπνάει η καταιγίδα
φταίνε του φθινοπώρου οι μήνες
πούχασα κάθε στερνή μου ελπίδα

ήρεμα σκύβω σε σένα ξανά
φτάνω ίσως να σε προφτάσω
έτσι ίσα ίσα ψηλά χαμηλά
μίλα πες κάτι να ξαποστάσω

γέλα ένα πρόσωπο διακρίνω
κάπου εδώ και τριγύρω
άσπρο το είναι μου σαν κρίνο
όσο μπορώ άσε με στα χέρια σου να γείρω

μοίρα μου κι αυτό το τραγούδι
άψογη νάναι η θύμηση του ονείρου
κλείνει απο σεμνότη το άλικο λουλούδι
νάναι η άρνηση κι η στέρηση του απείρου;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-10-2015