~* Ανεμοστρόβιλος στο νου *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

αχ πόσο θα 'θελα τον άλλο εαυτό σου, που έχασες στα συντρίμμια, του βρόμικου ποταμού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Ανεμοστρόβιλος στο νου *~*
Γίνεσαι πανέμορφη στο γιόμα
στου φθινόπωρου τις έναστρες παλίρροιες
η μορφή σου στο νου, παρούσα ακόμα
στις ανάσες μου, βαθαίνεις στις θύμησες.
Υπέροχο χαμόγελο νοσταλγίας
απλανές βλέμμα ονειρικό
συντελούν πνεύμα, ζωογόνας αιτίας
να σου εκφράζω τον κρυφό μου στεναγμό.

Βασιλικό πολτό και γύρη να τρυγήσουν
μέλισσες βουίζουν, ήχους συχνοτήτων χορό
κι όμως βρυχάται τρανό θεριό, εδώ γύρο
λες και σαλεύει ογκόλιθος, στο βουνό
σαν τις απέλπιδες ελπίδες που ξεσκίζουν
την αυταπάτη, στης επιστήμης το βωμό
κοντάρι που ματώνει τον έρωτα τον πρώτο
στο αλλοπρόσαλλο που δεν έχει γυρισμό.

Ανεμοστρόβιλος στο νου τα αφανέρωτα σου
σαν αποδημητικά πουλιά, λαχτοπετούν
στη νύχτα μέσα την τρελή ξενόγλωσσες αγάπες
βροχή, αλμύρα και καπνός, παραμιλούν
περίεργες ξενόφερτες φιγούρες μοστράρεις
και άνω ~ κάτω οι λέξεις, κοντανασαίνουν
Τι να πουν ;;
μες στου θολού, του ρέζιγου μυαλού
τα μονοπάτια
που αλαζώνεις τον μύθο του κενού,
αχ πόσο θα 'θελα τον άλλο εαυτό σου
που έχασες στα συντρίμμια
του βρόμικου ποταμού ...
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2015