Ροζαλία

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

https://youtu.be/Gqs6kCHo038

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ροζαλία,
όλοι οι άντρες των ματιών σου είναι λεία,
τις λαγόνες σου λικνίζεις, Ροζαλία,
ζαχαρόνερο το κάθε σου φιλί.

Στη ματιά σου
η αγωνία αν περνάει η μπογιά σου
και αν διακρίνεται στα φώτα η μελανιά σου
απ' το χτύπημα που πόνεσε πολύ...

Τη Συγγρού τα τακουνάκια σου πληγώνουν τόσα χρόνια
και σε ξέρουνε και οι πέτρες, οι παπάδες, τα πρεζόνια.

Ένα βλέμμα
μες της πιάτσας την απάνθρωπη αρένα
σε καθήλωσε και μύρισε σαν αίμα,
κάθε βράδυ σαν θεριό σε κυνηγά...

Είναι εκείνος,
ο μεγάλος σου ο έρωτας, το κτήνος,
το μωρό, ο δήμιός σου και ο κρετίνος
που την κάθε σου αντίσταση λυγά...

Μα τη νύχτα όταν κοιμάται την ανάσα σου κρατάς, λίγο να παίξεις
με μια κούκλα πορσελάνινη που κρύβεις, το ξημέρωμα ν' αντέξεις...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2015