Οίστρος Αννίβας

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εζήλωσεν ο οίστρος μου, την δόξαν του Αννίβα
και ήδη σ' επιστράτευση τους στίχους μου καλεί,
να πέσουν κατά κύματα, σαν τον καυτό τον λίβα
και να στην ερημώσουνε κακούργα τη ζωή !..

Στους χάρτες του ενέσκυψε, πορείες μελετάει
και δίνοντας προστάγματα, κοφτά, στους οπλουργούς,
ασπίδες, τόξα, δόρατα, φαρέτρες τους ζητάει,
τους στίχους σιδηρόφρακτους να δει, σαν αστακούς !

Μα αν ερχόσουν μάτια μου
ξανά και σε πασπάτευα,
τον στρατηλάτην οίστρον μου,
ευθύς θα αποστράτευα !..
Απ' τη χαράν μου μάλιστα,
θα σε διπλοφυστίκωνα,
που γλύτωσαν το κρύωμα,
οι στίχοι, στον ..Ρουβίκωνα !..



Πολεμικούς ελέφαντες, δεκαπεντασυλλάβους
και στιχοπεζικάριους, μαζί με ιππικό,
φορτώνει στις γαλέρες του και λύνοντας τους κάβους,
ξανοίγεται στο πέλαγο μ' ακμαίο ηθικό !..

Παλιοί στιχοαπόμαχοι, επί της προκυμαίας,
με πλήθος γυναικόπαιδα, σεμνά δακρυρροούν,
κραδαίνοντας τα λάβαρα και τας λαμπράς σημαίας,
απ' τους παλιούς θριάμβους του και τον κατευοδούν !..

Μα αν ερχόσουν έγκαιρα
και σε ξαναπασπάτευα,
τον στρατηλάτην οίστρον μου,
ευθύς θα αποστράτευα !..
Απ' τη χαρά μου μάλιστα,
θα σε διπλοφυστίκωνα,
που δεν θα πλευριτώνονταν,
οι στίχοι, στον ..Ρουβίκωνα !..



Αυτά παθαίνω πάντοτε, σαν με εγκαταλείπεις !..
Η λίμπιντο στερούμενη τον θείο σου γλουτό,
αφήνει ανεξέλεγκτο -το λέω μετά λύπης-
τον οίστρο μου να στρέφεται στο μιλιταρισμό !..

Κι εσύ μωρέ γαμώτο μου, ο διάολος να πάρει,
τι πήγες ρε και έμπλεξες με κείνον τον ζαντό,
τον άχαρο, τον άτσαλο, το δίμετρο γομάρι
και λύσσαξεν ο οίστρος μου, να πάρει γδικιωμό ; !..

Μα αν ερχόσουν μάτια μου
και σε διπλοφυστίκωνα,
οι στίχοι που θα γλύτωναν
τον διάπλου του Ρουβίκωνα,
μαζί με μένα αγάπη μου
θα σε γλυκοθωπεύανε
και τον Αννίβα σίγουρα,
θα τον αποστρατεύανε !...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2015