Οχι

Δημιουργός: Νεφέλη Αλιστρατινού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην πύλη της κόλασης
στέκεσαι και με καλείς…
Και κάτι μέσα μου χορεύει…
Έλα να ζήσουμε σαν δαίμονες…
Μου λες..
Και σαν τι άλλο έχουμε ζήσει;
Αφού οι φωτιές είναι η φύση μας.
Μόνο που σβήνουν καμιά φορά
πολύ γρήγορα.
Κι αυτό δεν το αντέχω.
Η παγωνιά τότε
είναι αποκρουστική..
Κι εγώ θέλω να σερνόμαστε
στα καυτά πατώματα για πολύ..
Να έχουμε στα νύχια μας
ο ένας το δέρμα του άλλου.
Δεν συμβιβάζομαι με λιγότερα.
Εθισμένη στα βασανιστήρια..
Θεία κωμωδία…
Μα δεν γίνεται.
Σε χρειάζομαι πιο πολύ.
Δεν θέλω να σε χάσω.
Θέλω να υπάρχεις.
Δεν θέλω άλλο φάντασμα
να με κυνηγά τις νύχτες.
Υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι.
Θέλεις να δοκιμάσουμε;
Πόσες φορές να σου το πω;
Στις φωτιές χάνεσαι.
Είναι εξακριβωμένο αυτό.
Ξέρω πως θα χαθούμε πολύ
απολαυστικά μα…
Δεν θέλω να σε χάσω.
Το καταλαβαίνεις;
Είχα πολλές απώλειες τελευταία
δεν αντέχω άλλες.
Οι πληγές μου ακόμα
αιμορραγούν.
Μείνε…
Σε παρακαλώ…
Δαίμονα μου…
Μείνε για χάρη μου εκτός κόλασης για λίγο…
Μπορείς;;;
Για όσο αντέξουμε.
Γιατί μετά όλα τα ωραία
θα τελειώσουν..
και όσο πιο ωραία είναι
τόσο πιο άσχημα τελειώνουν…
Τόσο πιο άγρια παγώνουν…
Κι εγώ ξέρω το τέλος
από τώρα
και δεν θέλω να το δω.
Όχι μαζί σου.
ΌΧΙ!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-11-2015