ότι νοσταλγία

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]

Τα μάτια μου ταξίδευαν στο πέλαγο του χρόνου
απέναντι ο Κάστελλος καστέλο λεν πως ήταν
το σώμα το ταλαίπωρο από ριπές του πόνου
μα στη Γκαζάρμα φυλακή χρόνια πέντε με βρήκαν.

Αλύγιστος σε πεθυμιές με πείσμα σε αξίες
θαρρώ πως με κουράσανε οι λόγοι του Λυσίου
Νεάρχου ήμουν εραστής χωρίς τις απιστίες
Μινωικά σκιτσάριζα τα πλοία του μουσείου

Ταξίδεψα στο πέλαγος των άκρων κατ' αρχάς
πέτρα ποτέ δεν έριξα στου Λασιθιού τον δρόμο
πάντα τον κάμπο του έκρυβα στο μέρος της καρδιάς
μες στις θαλασσοταραχές που μ' έζωνε ο τρόμος.

Σαγήνεψε το βλέμμα μου ξανά στο αντίκρυσμα σου
σκοτείνιασε όμως η ματιά γυμνό όπως σε οίδα
χωρίς τους Μύλους έμεινε φτωχό το πέρασμά σου
δε ξέρω μήπως μέθυσα με το κρασί του Μίδα.

Καλημέρα παρέα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2015