13 Νοέμβρη

Δημιουργός: **Ηώς**, Φωτεινή.Α.Κ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στους τελικούς μας κραδασμούς, αφήναμε πνοές
στα όμορφα φθινόπωρα χορεύαμε στις μπόρες
σε κείνα τ' απογέματα στων δειλινών τις ώρες
η αγάπη γίνηκε αδερφός για δυο μικρές ζωές...

Στα ένρινα και στα υγρά, σύμφωνα, που κρατούν
όσο υπάρχει η αύρα τους εγώ θα μακαρίζω
τον ήλιο και τη θάλασσα πάντα θα ζωγραφίζω
αντάρτισσες οι σκέψεις μου το μπάτη σαν καλούν

Η μέρα λάμνει όπως και τότε
κραυγή του σύμπαντος είν η στιγμή
στις δεκατρείς του ο ήλιος θάλπει
της Αφροδίτης συναίνεση...

Παιδί στους χρόνους είν η ψυχή σου
μεσ' τους αιώνες παίζει κρυφτό
γερνάει η νιότη μόνο για κείνους
που μένουν στάσιμοι σ' ό,τι φθαρτό

το «τώρα» πάντα χαρακτηρίζει
ίδιο το θάνατο και τη ζωή
νοιώσε τη δύναμη σ 'ό,τι σ'αγγίζει
δώσε το στίγμα σου, γίνε ροή....φ.κ

υστερόγραφο:
κάθε που ο γλυκός Νοέμβρης θα΄ρχεται με βήμα αργό
μεσ' τα δίδυμα φεγγάρια των ματιών σου εν λευκώ
τ'όνειρο θα ζωντανεύει με τα θέλω εν χορώ .......

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-11-2015