ας έρθει ο ερημίτης

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

η σκόνη βαραίνει το μυαλό
το χόρτο καίει το μάτι
δοξάζεται, το εντελώς απατηλό
κι επαληθεύεται η απάτη

μάτην φωνούν οι αλέχτορες;
την εθισμένην 'ωρα
εικονικοί εκλέχτορες;
κομίζουνε πάλι την μπόρα

θολούρες ,θύελλες, κορνιαχτός
δεν ξεδιαλύνουν τα σκοτάδια
αναμμένο δεν έρχεται το φώς
στ'αμμουδερά του άδη τα πηγάδια

η μιά μέρα απ'την άλλη
πως να διακριθεί
ιδού, η ερημιά αστάθμητα μεγάλη
κι η νύχτα θεριεύει εξωτική

ας έρθει κι ο ερημίτης
με το ραβδί στο χέρι
στην ησυχία της σκήτης
πως ν'αντικρύσει αστέρι

τι κι αν ανοίξει την καρδιά
και της αγάπης ξαναγευτεί τ'αφιόνι
τα μονοπάτια είναι ολισθηρά
τα έκλειε ως χτές το χιόνι

κουκουλωμένος γέρος
με τόνα πόδι εκεί
μεγαλομάρτυρ βέρος
προσέχει… απ'το τζάκι μην καεί

βράζει στο νεφέλωμα παντού
κι όλο βαθύτερα μικραίνει
την άπνοια μετράει του μάταιου υλικού
και στο κροτάλισμα σωπαίνει

στον ίδιο τον κυκλικό του δρόμο τον οκνό
ζευγμένος αδιάκοπα περπατάει
και λέει πως πορεύεται στο λυτρωμό
στα πιο ψηλά ανώγεια πως τραβάει

το ρόδο των ανέμων πιά
δεν έχει τι να δείξει
μαράθηκε κι αφέθηκε στη σκοτεινιά
η φαντασία να το πνίξει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-11-2015