Στάχτες κι αποκαίδια

Δημιουργός: Νικηφόρος Ουρανός 38

Καλό ξημέρωμα και την καλημέρα μου σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΣΤΑΧΤΕΣ ΚΙ ΑΠΟΚΑΪΔΙΑ


Ήμουν νέος και ωραίος
και δεν είχα στη ζωή, κανένα χρέος.
Μα η μοίρα μου η σκάρτη,
με οδήγησε μια νύχτα σ’ ένα πάρτυ.

Με κυρίες και κυρίους,
μπερδεμένες ιστορίες για αγρίους.
Και του Νόμου κάτι παίδες,
μου φορέσανε στα χέρια χειροπέδες.

Στο νεανικό μου σφάλμα,
η ζωή μου μια φουρτούνα, δίχως κάλμα.
Άμποτε να ξαστερώσει,
πριν ο θάνατος με βρει και με λυτρώσει.

Της συγχώρεσης το τρένο,
είναι χρόνια στο σταθμό σταματημένο.
Περιμένει να πεθάνω
και Ανάσταση ποτέ μου να μην κάνω.

Επωδός:
Κι από τότε ζωή μου,
είσαι μια απ’ τα ίδια.
Πίκρες πάντα γεμάτη,
στάχτες κι αποκαΐδια.

Κι από τότε ζωή μου,
λίγο φως δε μου δείχνεις.
Πάντα μαύρη σε βλέπω
και σφαλιάρες μου ρίχνεις.

Γιώργος Δ. Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-11-2015