Μανουσακια, Να'χει Η Αυλη Σου

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημερα σ` ολους, στη λατρεμενη Μεταξια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κυριακη, μεσημερακι
απεναντι στο χωραφακι
απ` τ` αυτοκινητο να βγω
κοιταζω, βλεπω τι να δω

Παρεα πεντε μανουσακια
κρυμμενα μες` τα χορταρακια
τα`κοψα με τοση ευλαβεια
πανακριβα, της γης πετραδια

Ηταν της μερας μου η χαρα
μια εποχη, με συμφορα
νοσταλγια μου μυριζουν
το Μαυρομματι μου θυμιζουν

Εκανα τοση χαρα
στα χερια μου, χρυσαφικα
τα παιδικα μου μανουσακια
ολης της γης, τα στολιδακια

Κιτρινα, παντου ευωδιαζουν
με αγαπη με κοιταζουν
θυμισες...γυρισα πισω χρονια
την ακριβοτερη κολωνια

Σου την εκανω εγω χαρη
τ` αγριολουλουδα Γεναρη
μ` εκαναν λιγο να γελασω
τις ενοιες ολες να ξεχασω

Τα`βαλα σ` ενα βαζακι
και σε σκεπτομουν, κοριτσακι
αρεσανε πολυ σε σενα
αγαπη μου...στα περασμενα

Ψυχη, καρδια μου, στα χαριζω
κοιταζοντας, σου ψιθυριζω
μανουσακια, να`χει η αυλη σου
εκει ψηλα, του Παραδεισου

Γεναρης 2014 ενα χρονο μετα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2015