Προσφυγιά

Δημιουργός: Ναταλία..., Ναταλία Μ

Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες Αντρέα και Αντρούλα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]

Προσφυγιά

Στην Κύπρον εγεννήθηκα κι Έζησα λίγα χρόνια,
Νόμιζα ότι στο νησί εγώ θα ζούσα Αιώνια.

Ήρθανε χρόνια δύσκολα Φτώσια μεγάλη κρίση,
Και σκέφτηκα την ξενιτιά Δεν είχα άλλη λύση.

Από μικρή ξεκίνησα Στη ξενιτιά να ζήσω,
Μα σκέφτηκα ένα πρωί Πίσω για να γυρίσω.

Εις το χωριό μου το φτωχό Το χώμα να πατήσω,
Το σπίτι που γεννήθηκα Να το ξανάντικρίσω.

Εγύρισα μα δέν βρήκα Κανέναν στο χωριό μου,
Ούτε σκυλί, ούτε γατί, Μα μήτε έναν δικό μου.

Σκέφτηκα σιλογήστηκα Δέρνω τώρα τον νού μου,
Και είπα τ΄είναι τούτον κακό Να μην μπορώ εγώ να μπω
Στο σπίτι του γονιού μου.

Είπα ίντανε τούτον το κακό Τούτα τα παναϊρκα,
Οι τούρκοι νάνε σπίτι μας Κι εμείς μες τα τσιατίρκα =τσαντίρια

Είδα και μπενοβγένανε Τούρκοι και διανευόταν,
Δικά τους όλα λέγανε Και περηφανευόταν.

Είπα να γράψω να τους πως Ίσως μ΄αφήσουν στο χωριό,
Και λόγια μην πετάσσουν Αλλά μου λένε οι χωριανοί
Σταμάτα κόρη μου κανεί Και θά βρεις το μπελά σου.

Και γύρισα στην ξενιτιά Με δυο χείλι καμένα,
Κι έχω ελπίδα στον θεό Πως θε να πάμε στο χωριό
Έτσι φαντάζομαι εγώ Αφτά είν΄ τα γραμμένα.


Εύα Ταμπουκάρη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-11-2015