Γηροκομείο

Δημιουργός: Ναταλία..., Ναταλία Μ

Καλό μήνα και καλές γιορτές στιχοπουλια όπου γης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]

Γηροκομείο

Ένα πρωΪ επέρασα έξω απ΄ένα γηροκομείο
Και η ματιά μου έτρεξε εκεί σ΄ένα παγκάκι,
Να κάθεται ολομόναχο θλιμμένο γεροντάκι.

Πάω κοντά και το ρωτώ, τι έχεις γέρο μίλαμου
Πέσμου τον το πόνο τον δικό σου.κι εγώ σου το υπόσχομαι
Θα είμαι στο πλευρό σου.

Σκέφτεται όσα έκανε όλα αφτά τα χρόνια
Και βλέπει πως κατήντισε σ΄αυτή την καταφρόνια.

Αυτός και η γυναίκα του δουλέψανε σκληρά
Ήθελαν να περάσουνε και τα παιδιά καλά.

Κι όλα τα μορφώσανε απ΄το υστέρημα τους,
Και καμαρρώναν που έγιναν σπουδαία τα παιδιά τους.

Κουράγιο μας γυναίκα μου όσπου να μεγαλώσουν,
Είναι απ΄τα καλά παιδιά θα μας το ανταποδώσουν.

Τα δυο παιδιά σπουδάσανε εις την Αμερική
Κάνανε οικόγένειες , και μείνανε εκεί.

Από την στεναχώρια της πρωτού να κλείσει χρόνος
Πέθανε η γυναίκα του κι είχε μείνει μόνος.

Ζήτησε απ΄τα αγόρια του να πάει ο καημένος
Θυμάτε τι γραψανε κι είναι φαρμακομένος.

Πατέρα πολλά μας έκανες και σε ευχαριστούμε
Μα είναι δύσκολο εδώ με γέροντες να ζούμε.

Κι ο γέρος τους απάντησε ν΄έχεται την ευχή μου,
Εγώ θα εύρω μια γωνιά στο άλλο το παιδί μου.

Και όταν το ανάφερε στη κόρη του μια μέρα,
Εκείνη του απάντησε δεν γίνεται πατέρα.

Σπίτι μεγάλο έχομε η κόρη καμαρρώνει,
Μα όσα μέτρα είχαμε το κάναμε σαλόνι.

Πόσο ο γέρος λαχταρεί ν΄είναι με τα παιδιά του,
Να έχει τα εγγονάκια του πάνω στα γόνατα του.


Αυτή η σκέψη η γλυκειά τον γέρο αποκοιμίζει,
Του γεροκομείου η ερημιά, μόνο αυτή τον τριγυρίζει.

Ο γέρος αποκοιμήθικε με πρόσωπο θλιμμένο,
Την άλλη μέρα το πρωΪ τον βρήκαν πεθαμένο .


Εύα Ταμπουκάρη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-12-2015