Οι Ανάγκες

Δημιουργός: Ασημένιος Δράκος, Νικολέτα Π.

Αυτό δεν είναι πολύ καλλιτεχνικό, απλά μερικές σκέψεις και συναισθήματα απ' τις τρέχουσες καταστάσεις.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι αν με βλέπεις να μην μιλάω,
μην μου το χαλάς, πονάω.
Βυθισμένη σε σκέψεις και ανέφικτες ιδέες.
Προσπάθησε να με καταλάβεις σαν εκείνον,
που δεν χρειαζόταν να του πω τίποτα.

Κοιτούσε τα μάτια μου και είχε αντιληφθεί το τι είχε συμβεί.
Τέτοιοι άνθρωποι είναι μοναδικοί.
Πρόσεξε μην χάσεις κάποιον τέτοιον.

Κι η νύχτα προσπαθεί να με παρηγορήσει.
Κι ο ύπνος την σταματάει, κανένας δεν μπορεί να πάρει την δουλειά του.
Κι όμως όταν πονάς τόσο πολύ για κάποιον,
όταν ανησυχείς πως κάτι θα γίνει και όλα θα χαλάσουν
δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο πέρα από εκείνο το πρόσωπο.

"Πόσες φορές σου έχω πει πως είμαι καταραμένος;"

όντως, η κατάρα που μας ακολουθεί δεν θα μας αφήσει.
Σου εγγυώμαι, αλήτη μου, θα μας γονατίσει.
Η ανάγκη μερικές φορές κάνει τον άνθρωπο διαφορετικό κι επικίνδυνο.

Υποσχέσου μου πως δεν θα αλλάξεις.
Υποσχέσου μου πως θα μείνουμε μαζί.
Πως δεν θα φοβάσαι.

Και μένω μόνη με την σιωπή και τις ανάγκες να μπλέκονται με το μυαλό μου.
Ανάγκες.
Λεφτά, Αγάπη, Προστασία...
Με ποιό όφελος;!
Πονάω και σπάω τις αλυσίδες της σιωπής.

Τί νόημα έχουν όλα αυτά;!
Γιατί να πρέπει να κρύβεσαι;!
Γιατί να πρέπει να μένουμε μακρυά;!
Γιατί;!

Και κανένας δεν απαντάει.
ίσως το αλκοόλ να με μετατρέπει σε κάποια που δεν είμαι.
Προσπαθώ να ξεγελάσω τον εαυτό μου απ' το κάψιμο και την απαίσια γεύση.

Μην γίνεις όπως οι άλλοι.
Να θυμάσαι πως όσο μεγάλη ανάγκη κι αν έχεις,
μην πληγώσεις, μην φοβηθείς και μην κάνεις τίποτα κακό σε κανέναν.
Δεν το αξίζουν και πάνω απ' όλα:
δεν το αξίζεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2015