Άγνωστο Πώς

Δημιουργός: Άρης Αστεριάδης, Άρης

Άουσβιτς, Τρεμπλινκα, Στρεμπρενιτσα, Ειδομένη: ακολουθώντας τα χνάρια της απελπισίας, της δυστυχίας και της απανθρωπιάς που βηματίζει η ανθρωπότητα από αιώνα σε αιώνα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άγνωστο Πώς

η ανθρωπότητα ακολουθεί την κομμένη ρίζα της
ανακαλύπτει ξανά το Μηδέν
αποστοιχίζει το άπειρο
κουρνιάζει εξαντλημένη στα ζαρωμένα μέτωπα
λησμονημένων μαχών
παστρικά ξεσκονίζει τις σκουριασμένες επωμίδες
κάποιου αναίτιου θανάτου της

απορώντας σηκώνει ευθυτενώς το χέρι της
χαιρετά ερωτηματικά ένα γκρίζο πηλήκιο
αναμασά έπειτα την εντολή [...]

σαν παιδάκι κοροϊδεύει τον εαυτό της στον καθρέφτη
μεταμορφώνεται. αδέξια μπαλαρίνα σκέφτεται:
"αυτή τη φορά θα τα καταφέρω" -μετά-
αποσύρεται στην εξέδρα του αμφιθεάτρου
χειροκροτεί στην πρεμιέρα την ίδια τραγωδία.

άλλοτε καθαρίστρια που αφήνει τη δουλειά της
χάνει το χρόνο της γυαλίζοντας
τις μπρούτζινες επιφάνειες των κανονιών
προγραμματίζει εύτακτα με λογιστική ευδαιμονία
νέους εκπατρισμούς

αύριο, κάποτε θα ξεκουραστεί για ν' ανασάνουν
όσοι την αγάπησαν, οι αφοσιωμένοι είναι νεκροί.

κι αυτός που ονόμασε "19ο" ήταν ο τελευταίος της αιώνας
η δίχως συνέχεια έκφραση μιας ανθρωπινότητας
που έχει μετρηθεί
σε ψεύτρα ζυγαριά
με σκάρτο ζύγι
-πάντα λειψή-
κι ό,τι λείπει, λείπει.
*
ο εαυτός ατίθασος, αλαζονικός και φίλαυτος
τζογάρει ποντάροντας όλο το είναι του...στον εαυτό του
προβλέποντας την επερχόμενη συντριβή του
την αναπόδραστη εκμηδένισή του,
αναλογίζεται την υπόσχεση για ένα ασφαλές καταφύγιο,
όταν ο πόλεμος θα έχει οριστικά χαθεί

Το επόμενο πρωί της ολικής καταστροφής της,
η συντριβή θα υμνήσει την ειρήνη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2015