Η πρώτη αγάπη

Δημιουργός: Ναταλία..., Ναταλία Μ

Σας ευχριστώ παιδιά για τα ωραία σχόλια σας για τα ποιήματα της Εύας, και χρόνια πολλά στην βαρβάρα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]
Η πρώτη αγάπη

Που ήμουν μικρή αγάπησα κι εγώ τον γείτονα μου
Κι έβγαλα με τα χέρια μου τα μάτια τα δικά μου.

Ήταν ψηλός κι αδύνατος άγγιξε την καρδιά μου,
Και από εκεί ξεκίνησε να πέρνει τα μυαλά μου.

Όταν με πρωτοφίλησε στα δέντρα από κάτω,
Ενόμιζα άνοιξε η γη και θα με πάρει κάτω.

Το είχαμε εις το κρυφό όσπου κάποιος μας είδε,
Κι αμέσως εις την μάνα του το μύνημα επήγε,

Αμέσως εξεκίνησε η μάνα να ρωτάει,
Αν είναι αλήθεια που άκουσε εμένα να αγαπάει.

Μάνα της λέει την αγαπώ και δεν θα την αφήσω,
Σκέφτουμε να την παντρευτώ δεν θα την παρατήσω,

Μάνα και υιος αρχίσανε πόλεμο μεταξύ τους,
Για να μ΄αφήσει του έλεγε να αλάξει η ζωή τους.

Τις λέει αν δεν θα παντρευτώ αυτή που αγαπάω,
Καλήτερα μάνα μου μόνιμα στη ξενιτιά να πάω,

Ήρθε να τα μιλήσουμε το πόνο μας να πούμε,
Κι αμέσως μου λέει αγάπη μου πρέπει! Να χωριστούμε.

Εγω αμέσως έχασα τη γή κάτω απ΄τα πόδια,
Και την ψυχή μου γέμισε μεγάλη στεναχώρια.

Έφυγε και με άφησε μ΄εγώ τον καρτερούσα,
Πως θα γυρίσει κάποτε γιαυτόν αγωνιούσα,

Περάσανε χρόνια πολλά τα νιάτα πια φθοράνε,
Μα οι καρδιές που αγαπούν ποτέ τους δεν ξεχνάνε.

Έμαθα επαντρεύτηκε μα δεν καλοπερνάει,
Και τα φιλιά που του ‘δινα για φυλακτό κρατάει.

Κι εγώ μετά παντρεύτηκα και υπέροχα περνούσα,
Όμως την πρώτη αγάπη μου μες την καρδιά κρατούσα.
Εύα Ταμπουκάρη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2015