Οι μαύρες μου

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Στάθηκα στην μέση της βροχής απόψε μόνος
ήθελα την αλμύρα να ξεπλύνω την παλιά
ήλπιζα θα μου γλύκαινε ακόμα και ο πόνος
που κατατρώει την καρδιά μου σαν σκουριά.

Τι να σας πω στα γρήγορα μα από που ν' αρχίσω
όλο γυρίζω στα παλιά και ο νους μου πάει πίσω
πάντα πονάνε δε μπορώ κάτι να ξεχωρίσω,
ούτε χαρά μου απόμεινε λάφυρο να κρατήσω.

Στοιβάζω πίκρες σε σωρό , χαρά δεν έχει μείνει
αδύνατο να φανταστώ στο τέλος τι θα γίνει
πάντα ο πόνος ο παλιός λαβωματιά μου δίνει
και μια περίεργη πληγή η μοναξιά μ' αφήνει.

Παλεύω χωρίς δύναμη μου φεύγει το κουράγιο
χωρίς καμιά βοήθεια ούτε όρμος για απάγκιο
σαν το καράβι το άχρηστο μετά από ναυάγιο
δεν περιμένω πως θα βρω λιμάνι και μουράγιο.

καλό σαββατοκύριακο
άμα βρέχει γιατί καταθλιβόμαστε ?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-12-2015