Ειν' το σεντονι ο λυγμος της

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Εμπνευσμενο απο τη συλογη ποιηματωντης φιλης μας Λυδιαςαφιερωμενο σ` αυτην με την ευχη να ειναι παντα καλα και να μας ομορφαινει τις μερες μας.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διαβασα μια συλογη, εκατο ποιηματα
κι` ηταν αριστουργηματα
ειχαν της φτωχειας, το καημο
και του θανατου το θεριο

Τα εγραψε μια ζεστη ψυχη
που την επονεσε η ζωη
και σταζουν ολα δακρυ
για το πολυτιμο, που εχαθει

Δεν της χαριστηκε η ζωη
γι` αυτο και με λυγμο μιλει
και ζωγραφιζει, στα χαρτια
της μοναξιας τα δειλινα

Θυμησες εχει, που πονουν
κι` εμενα στο λυγμο τραβουν
της φτωχειας τα πεντε παιδια
και του πατερα, η αγκαλια

Στο σπιτι εκει, το πατρικο της
ειν` το σεντονι, ο λυγμος της
δεν αντεξα και κλαιω και εγω
πολυτιμο τουτο γραφτο

Της μανας η βασιλοποπιτα
μυριζε πορτοκαλι
οι αναμνησεις της μια αγκαλη
με της μανας τη ζεστασια
και την απωλεια που πονα

Για σενα γραφω, φιλη Σοφια
και σου ευχομαι, καθε ευτυχια
δακρυ σου αλλο, να μη τρεξει
ευτυχια, η καθε σου λεξη

Αυτην μονο, να ζεις
να γραφεις, να δημιουργεις
κι` ο ερωτας να`ναι δικος σου
ευτυχισμενος να`ναι ο γιος σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2015