λυπημένος σπιτόγατος

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

λυπημένος σπιτόγατος με το βλέμα νωθρό
υπομένω το φόβο δαμάζω τον πανικό
κι όμως ηφαίστεια δεν ξέρω να υπερβαίνω
στη φωτιά τους απάνω χορεύω να μαθαίνω

πιο παράφορα ξέρω να προξενώ ταραχή
στην καρδιά στα πνεμόνια η σάρκα περισσή
νικημένου ανθρώπου παλιοί πάλλουνε ρόγχοι
το πελώριο μου γέλιο και χιλιάδες οι μόχθοι

καταφύγιο πια ψάχνω μιάς ξύλινης καλύβας
ηδονές δελεάζουν και με καίει ο λίβας
σκυθρωπός λεηλάτης δεν παραμένω εκεί
με αδειάζει ο χρόνος στιγμη παρακάθε άχρονη στιγμη

ουρανοί γαλανοί και κρυφά μου γυρογιάλια
καθρεφτίζω σε σάς τα πολλά παρακάλια
κουρασμένος πατώντας ολοένα στη λάσπη
συλλογίζομαι μ'έκσταση μιά καλή μου αγάπη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-12-2015