Χριστουγεννιάτικο παραμύθι Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [align=center][B][I] Σε ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι μέσα στα έλατα κάπου στο Παρνασσό
το τζάκι καίει δυνατά τραγουδώντας κάποια δικά του ακατανόητα τραγούδια.
Ανήμερα Χριστούγεννα.
Το χοιρινό μπούτι κρέμεται στη μικρή κουζίνα στο τσιγκέλι δίπλα στα σκόρδα
προοριζόμενο για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Έξω το χιόνι δεν είναι αρκετό αλλά το τοπίο είναι κατάλευκο.
Ένας αδύναμος ήλιος προσπαθεί να διαπεράσει τα σύννεφα και εύχομαι ολόψυχα να μη τα καταφέρει.
Τα Χριστουγεννιάτικα διηγήματα του Παπαδιαμάντη πάνω στο μικρό γραφείο
θυμίζουν κάποιες άλλες εποχές αθωότητας.
Και μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό είναι καιρός να ξεκινήσει η ιστορία...
ή μάλλον το παραμύθι ενός μοναχικού συγγραφέα.
Ενός συγγραφέα που μισούσε τα Χριστούγεννα τα κάλαντα, τα Χριστουγεννιάτικα διηγήματα
του Παπαδιαμάντη και τους καλικάντζαρους που ξεπήδησαν μέσα από ένα βιβλίο της Αθηνάς Ταρσούλη.
Οτιδήποτε είχε σχέση με τα Χριστούγεννα το μισούσε.
Σιχαίνονταν τα γιορτινά χαμόγελα των ανθρώπων αυτές τις ημέρες,ακόμα και τον ήχο τις καμπάνας
που καλούσε στη λειτουργία των Χριστουγέννων.
Αυτός ο μοναχικός άνθρωπος δεν ήταν πάντα έτσι.
Μισό λεπτό να βάλω ένα ποτήρι κονιάκ και θα σας τα πω όλα.
...Συνεχίζουμε λοιπόν...
Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν ήταν ένας άνθρωπος που κάποτε χαμογελούσε συνέχεια.
Το χαμόγελό του ήταν θα έλεγα μαγικό.
Αγκάλιαζε με αυτό τους ανθρώπους και τους έκανε να αισθάνονται τα πιό όμορφα συναισθήματα.
Το ξέρω καλά γιατί κάποτε έπεσε και επάνω μου.
Έζησε πολύ όμορφα παιδικά χρόνια με τα Χριστούγεννα να ξεχωρίζουν.
Ένοιωθε τη μαγεία τους μέσα από τα βιβλία, το χιόνι, τις μυρωδιές της κουζίνας, την οικογένεια.
Πέρασαν τα χρόνια και πολλά άσχημα πράγματα έγιναν.
Και το χειρότερό του ήταν ότι χάθηκε το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα.
Η οικογένεια -όση πια είχε απομείνει- δε μαζεύοταν πια δίπλα στο τζάκι.
Οι εποχές είχαν αλλάξει- ξαφνικά οι δουλειές και οι καριέρες έγιναν πιό σημαντικές από το γιορτινό πνεύμα.
Το σπίτι είχε χρόνια να στολιστεί και αυτός ο ίδιος ακόμα δε προσπαθούσε να κάνει κάτι να το αλλάξει.
Έψαχνε τα Χριστούγεννα μέσα σε ξένα φώτα και έτοιμες λύσεις.
Και έπειθε τον εαυτό του ότι κάποτε θα έρθουν κάποια Χριστούγεννα που θα είναι όπως εκείνα-τα παλιά.
Και με αυτές τις σκέψεις πέρναγαν Χριστούγεννα και Χριστούγεννα.
Και ήταν παραμονές Χριστουγέννων που έζησε το πρώτο φιλί από έρωτα.
Και είχαν μία μαγεία εκείνες οι ημέρες από την αθωότητα των Χριστουγέννων και της πρώτης αγάπης.
Και περνούσαν τα χρόνια και τα Χριστούγεννα ήταν πάντα μαγικά.
Μα τίποτα καλό δε κρατάει για πάντα λένε.
Και ήταν κοντά σε αυτές τις ημέρες όταν το κορίτσι έφυγε και έμεινε μόνος με τη καριέρα του.
Ήταν τα πιο δύσκολα Χριστούγεννα που είχε περάσει.
Κατάλαβε πια ότι όλα ήταν ψεύτικα και ότι τα Χριστούγεννα ήταν μια γιορτή αγάπης.
Μία γιορτή που δε μπορείς να τη ζήσεις χωρίς να έχεις κάποιους να αγαπάς και να σε αγαπάνε.
Έτσι αυτή τη φορά δε τα έψαξε σε έτοιμες λύσεις.
Στο πάρτι του γραφείου- στις στολισμένες βιτρίνες και στα μεθυσμένα νυχτομάγαζα.
Γύρισε στο πατρικό του και κρύφτηκε στο σκοτάδι.
Και όταν η νύχτα είχε προχωρήσει και οι άνθρωποι κοιμόταν
έβγαινε και έκανε βόλτες στους μικρούς δρόμους κοιτάζοντας τα στολισμένα σπίτια.
Ίσως προσπαθώντας να βάλει νοερά τον εαυτό του μέσα σε ένα από αυτά.
Όμως δεν ένοιωθε τίποτα.
Λάθος- ένοιωθε θλίψη και οργή.
Πόνο.
Και αυτό το πόνο δεν ήξερε πως να τον διοχετεύσει.
Πήρε ένα τετράδιο και άρχισε να γράφει.
Οι λέξεις έβγαιναν αβίαστα.Και όλο αυτό τον αποφόρτιζε κάπως.
Έβγαζε στο χαρτί ότι συναίσθημα είχε.
Είχε αλλάξει πολύ.
Το χαμόγελό του είχε χαθεί για πάντα.
Οι επαφές του στο γραφείο περιορίζοταν μόνο στα τυπικά.
Οι λιγοστοί φίλοι του είδαν τις αλλαγές και ανησύχησαν.
Τους καθησύχασε λέγοντας ψέματα, για δουλειές και ευθυνες.
Δε θα άφηνε κανέναν να δει πως δεν ήταν καλά.
Προσποιούνταν και χαμογέλαγε ψεύτικα.
Μόνο που το χαμόγελό του δεν ήταν πια μαγικό.
Σιγά σιγά τους έχασε και αυτούς.
Αφοσιώθηκε στο μόνο πράγμα που τον λύτρωνε-στο γράψιμο.
Κλείστηκε μέσα στο σπίτι και έγραφε ασταμάτητα.
Κάποια στιγμή αποφάσισε να εκδώσει τα βιβλία του.
Περισσότερο για να δει αν υπήρχαν και άλλοι σαν αυτόν.
Ντρέποταν πολύ να φανερώνει τις αδυναμίες του και για αυτό αποφάσισε να γράφει με ψευδώνυμο.
Τα βιβλία του είχαν καλές πωλήσεις και βρήκαν απήχηση σε πολύ κόσμο.
Κάτι που τον έκανε χαρούμενο γιατί δεν ήταν μόνος
και λυπημένο γιατί οι άνθρωποι δεν ήταν πια χαρούμενοι.
Και μία ημέρα μέσα από στοίβες χαρτιών ήρθε ένα άλλο κορίτσι με πράσινα μάτια.
Πολλά χρόνια μοναξιάς εξαφανίστηκαν μέσα σε αυτά τα μάτια.
Το τελευταίο του βιβλίο απέτυχε παταγωδώς.
Μιλούσε για όμορφα συναισθήματα και φλογερούς έρωτες.
Από τον εκδοτικό του διαμήνυσαν ότι δε πρόκειται να εκδώσουν άλλο ένα Άρλεκιν
και να συγκεντρωθεί και να γίνει ο παλιός του εαυτός.
Μα αυτόν δε τον ένοιαζε πια.
Σταμάτησε να γράφει και ζούσε.
Και ήταν στα γενέθλια του που τον ρώτησε το κορίτσι με τα πράσινα μάτια τι δώρο θέλει.
-Θέλω πάλι πίσω τα Χριστούγεννα τις είπε όλο πάθος.
Και το κορίτσι με τα πράσινα μάτια του τα έδωσε.
Και εκείνος ξανααγάπησε τα Χριστούγεννα που ήταν όπως παλιά
και ορκίστηκε να μη τα μισήσει ποτέ ξανά.
Και ονειρεύτηκε να τα ζήσει με τη κόρη που θα του έφερνε το κορίτσι με τα πράσινα μάτια.
Και το κορίτσι με τα πράσινα μάτια πήρε από αυτόν πολλά χαμένα Χριστούγεννα που της έλλειπαν.
Και έφυγε.
Διαβάζω στη τελευταία λευκή σελίδα του νέου του βιβλίου τη μοναδική λέξη.
Ελπίδα.
Δε ξέρω αν θα ήταν το όνομα της κόρης του όταν γεννιόταν και δε πρόκειται να τον ρωτήσω.
Ξέρω όμως ότι πιστεύει πια στο πνεύμα των Χριστουγέννων.
Πιστεύει στην αγάπη.
Η άνθρωποι που είναι μόνοι τους αυτές τις ημέρες αισθάνονται πιό μόνοι.
Και εγώ τώρα πρέπει να σας αφήσω.
Τον έχω καλέσει για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Θα ετοιμάσω το χοιρινό και θα βγάλω κόκκινο κρασάκι.
Και κάτι μου λέει ότι έχουμε να πούμε πολλές ιστορίες μέχρι το βράδυ.
Κάποτε ήμουν και εγώ με ένα κορίτσι με πράσινα μάτια.
Και είχα σταματήσει σαν αυτόν να πιστεύω στα Χριστούγεννα.
Υ.Γ. Στιχοφιλαράκια ακόμα και στα πιό μοναχικά Χριστούγεννα μου που δε τα μάθατε ποτέ
δεν ήμουν ποτέ μόνος από τότε που μπήκα στη παρέα σας.
Σας εύχομαι να έχετε μέσα σας πάντα το Χριστουγεννιάτικο Πνεύμα.
Υγεία και Αγάπη.
Καλά Χριστούγεννα.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-12-2015 |