ένας κόσμος αλλιώς

Δημιουργός: lady starlight

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με 'μαθαν να λέω ένα ποιήμα κι εγώ καλό παιδί το έμαθα απ' έξω.
Το έλεγα χρόνια πολλά επειδή τ' άλλα παιδιά έτσι μ' αφήναν να παίξω.
Μεγάλωσα λίγο στα χρόνια αλλά το ποιήμα ρούχο πιο στενό κάθε μέρα.
Μεγάλωσαν βλέπεις και τ' άλλα παιδιά μα εγώ ακόμα δεν έπαιρνα αέρα.
Μου 'βάζαν συνέχεια καινούριες στροφές, καινούριους στίχους να μάθω να λέω.
Κι εγώ ούτε είκοσι ακόμα χρονών λέω το ποίημα και κρυφά απ' όλους κλαίω.
Το λένε γιαγιάδες, το λένε παιδιά, το λένε οι φίλοι σου, το λένε οι γονείς σου.
Τις λέξεις φτύνουν στα μούτρα σου κάθε φορά που όσοι αγαπάς δεν είναι όντως δικοί σου.


Μα η ψυχή σου..

Σου λέει πως υπάρχει κάπου ένας κόσμος αλλιώς.
Υπάρχει κάπου ένας άλλος θεός.
Μία πατρίδα να κάνεις δική σου.

Σου λέει πως υπάρχει κάπου ένας μπλε ουρανός.
Υπάρχει κάπου λουσμένη στο φως
μια ευκαιρία να βρεις τη ζωή σου.


Με 'μαθαν να λέω ένα ποιήμα γιατί αυτό τους μάθαν να λένε κι εκείνοι.
Πως ότι δεν μοιάζει απολύτως σε μας τότε μονάχο του πρέπει να μείνει.
Η αγάπη με 'μάθαν πως είναι αρετή αρκεί να ακούει σε κανόνες και πρέπει.
Πως όταν κάτι διαφέρει απ' τα άλλα πολύ κάνουμε όλοι πως κανείς δεν το βλέπει.
Έτσι κι εγώ απαγγέλω τους στίχους αυτούς που χαρακιές γεμίζουνε το κορμί μου.
Τρέχει το αίμα και βλέπω αυτούς που αγαπώ το βλέμμα στρέφουν μακριά απ' τη μορφή μου.


Μα η ψυχή μου..

Μου λέει πως υπάρχει κάπου ένας κόσμος αλλιώς.
Υπάρχει κάπου ένας άλλος θεός.
Μία πατρίδα να κάνω δική μου.

Μου λέει πως υπάρχει κάπου ένας μπλε ουρανός.
Υπάρχει κάπου λουσμένη στο φως
μια ευκαιρία να βρω τη ζωή μου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-12-2015