Ενηλικίωση

Δημιουργός: Μετέωρος Άγγελος

«Για τα παιδιά που είναι καταδικασμένα να μεγαλώσουν»

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα μεγαλώσουμε απότομα μια μέρα
και τα ταξίδια μας θα σβήνουν μες την πόλη
το δάκτυλο μας θα κοσμεί μαλαματένια βέρα
σημάδι πως οδεύσαμε εκεί που τρέχαν όλοι

Θα καταπνίγουμε τα όνειρα σε σκέψεις
ορμώμενοι αχόρταγα στη μάχη της ζωής
του χρήματος υπόδουλες θα χουμε μόνο βλέψεις
και κάθε τρέλα εξόριστη στη χώρα της σιωπής

Γοργά θα λησμονήσουμε τους τίμιους αγώνες
τα λόγια που λατρέψαμε γεμάτα περηφάνια
κάθε αγνή ανάμνηση θα σβήσει στους αιώνες
κι οι πόθοι μας περαστικά θα μοιάζουν καραβάνια

Με επαγγέλματα θα ντύνονται οι ζωές μας
πάντα με έγνοιες θα μας βρίσκουν οι καιροί
θα ημερεύσουν οι περήφανες φωνές μας
χορτάτο και ξεκούραστο θα λιώνει το κορμί

Πειθαρχημένοι κι άβουλοι στο πρότυπο ζωής
δίχως ουσία θα μας προσπερνούν οι ώρες
κρυφά θα ηδονιζόμαστε μ' ιδέες διαφυγής
κάπου μακριά σε τροπικές ηλιολουσμένες χώρες

Θα θέλαμε να πιάσουμε και πάλι τα παιχνίδια
το χρόνο να γυρίσουμε σε άλλες εποχές
στης λησμονιάς της διαδρομές να κάνουμε ταξίδια
ουτοπική απόδραση σε τρυφερές στιγμές

Καμιά φορά στο παρελθόν θα τριγυρνάμε
στη νιότη μας που κρύφτηκε, στα χρόνια που σβηστήκαν
μια αίσθηση απώλειας στο βλέμμα θα φοράμε
πενθώντας για τα σχέδια που στα ρηχά πνιγήκαν

Σαν αργοναύτες που δεν μπήκαν στο καράβι
σαν μια σειρήνα που ΄χει χάσει την φωνή
σταδιακά θα πέφτουμε σε πιο βαθύ σκοτάδι
ώσπου το θρόνο της φθοράς να πάρει η σιγή

Μετέωρος ʼγγελος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-05-2006