~* Κάποια στιγμή ανατέλλει *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Έλα τώρα, μην καμουφλάρεσαι, στης νύχτας σου το άκαρδο σκοτάδι, που πάγωσες το ζωογόνο φλόγιστρο, στα φθονερά γρανάζια και το 'κανες ρημάδι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]


*~* Κάποια στιγμή ανατέλλει *~*
Αποπροσανατολισμένες οι πνευματικές αίθουσες
στη πλήξη της αναισθησιογόνας προβολής
μιτροειδής παύλες του μουσικού ασύμμετρου
βαλβίδα στα νερά του νευρωτικού ποτιστήρα
βουλώνοντας τις ανάσες της νεανικής πέρλας ...
Έλα τώρα ...
που πετροβολάς τα μυθικά όνειρα
των αζύγιστων ελκυστικών μακρόβιων δασών
κι η φαντασία να βγάζει τα μπούτια της
όπου τα στήθια της βλάστησης
νοσταλγούν μια χρωματιστή φωτογένεια
στον απόηχο των θολών κυμάτων ...
Έλα τώρα ...
καταστάλαξε η παραμόρφωση στον πυθμένα
κι ήρεμα καθρεπτίζουν πάλι τα νερά
από τη διατάραξη, της δολιοφθοράς το ψέμα
για να ξεβράσουν στην ακτή τα "π ε ρ ι τ τ ά"
σε αποποίηση τα απερίσκεπτα
της παρανόησης, της αδικίας, στο τέλμα ...
Έλα τώρα ...
μην καμουφλάρεσαι
στης νύχτας σου το άκαρδο σκοτάδι
που πάγωσες το ζωογόνο φλόγιστρο
στα φθονερά γρανάζια και το 'κανες ρημάδι.
Έλα τώρα ...
δεν ξέρεις πως κάποια στιγμή ανατέλλει ;
Κι υπό του Φαέθων το φως, ουδέν κρυπτόν
πες τουλάχιστον, πως σου θόλωσε το μάτι
και το νυστέρι σου, φθηνών παρεκτροπών ...
Έλα τώρα ...
απ' τον εξώστη των κοίλων μαστίγων
εν πλήθος εγκοπών διακρίνονται
κι εσύ νυχτώνεις πάνω στα αντίγραφα
των μηνυμάτων του λεκιασμένου χαρτιού
όπου ένα φερμουάρ λέξεων δείχνει τις πύλες
του άγριου αφαλού της απέχθειας νόθας φυλής
στις πλάτες του λευκού όρους.
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-12-2015