πρωτόγονο κοντάρι

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

πρωτόγονο κοντάρι το μένος της καρδιάς
η αδιάκποη μουρμούρα σα λεπίδα
στην άκρη κορυφή της ίδια της φωτιάς
σκληρή του άδικου της αστραπής σφραγίδα

αξίζει αλήθεια με σκυφτό το κεφάλι
ν'ακολουθάω όλος μάζι τούτο τον κυκεώνα
απ'ώρα σ'άλλη να ξεσπάω πάλι και πάλι
σάμπως να βρίσκομαι στη μέση ενός τυφώνα

τώρα που πια μαυρίζει το στερέωμα ολοένα
τι τάχατες κι απάντεχο να προσδοκώ
μιάν άνοιξη την ίδια πάντοτε για μένα
σαν χελιδόνι νάρχεται μπρός στο χαλασμό

κι ας ανοίγει τεράστια τα φτερά
στα βάραθρα να υψώνει του έρωτα το φώς
τούτο το φώς να το στεριώσω στη σκέψη μου ξανά
και νάναι ο αγώνας ωραίος και πιότερο απλός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-12-2015