παληός ροκάς ἡ ζήση μου

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

18.46΄55΄΄31/12/2015
Ἄδεια ψυχή τό αἷμα μου, στριγγλιά κραυγή κιθάρας,
παληός ροκάς ἡ ζήση μου, τρελή μοτοσυκλέτα,
στεγνή νυχτιά τό βῆμα μου, σάν ίσκιος βουβαμάρας,
κι οἱ χρόνοι ὅσους ἔζησα, στήν σάρκα μου στιλέτα.

Άνήφορος κι Ὀδύσσεια μου, σκαλοπιαστά πελάγη,
πού ὅσο κι ἄν ἀνέβαινα, ξοπίσω στό κατῶφλι,
μέ γύριζαν τῆς θάλασσας, νεράιδες καί μάγοι
καί ἔμοιαζα στά κύματα, σάν καρυδιοῦ ‘να τσόφλι.

Μά πάντα ξανακίναγα, καινούργιες ρότες πάλι,
θυμιάζοντας τοῦ ὄνειρου, τῆς πλάνης μου τ’ ἀστέρια
κι ἄς ὄργωνε στίς φλέβες μου, τοῦ πέλαγους ἡ ζάλη,
καρφώνοντας στά σπλάχνα μου, τοῦ νόστου τά μαχαίρια.

Γυρνᾶ ὁ χρόνος σήμερα, μά ὁ δικός μου ὄχι,
πάει καιρός πού τέλειωσε καί ἔχει σταματήσει,
σάν ἄτυχο χρυσόψαρο, πού πιάστηκε σ’ ἀπόχη,
τήν γυάλα τῆς ψευδαίσθησης ἁπλά γιά νά γεμίσει.

Γυρνᾶ ὁ χρόνος κι ἔρχεται, καινούργιος χρόνος πάλι,
καινούργιες ρότες κι ἔρωτες κι ἄλλα ζωῆς ταξείδια,
μά μένανε τό ἄπειρο, κρατᾶ ἀπ’ τήν μασχάλη,
δεσμώτη σάν τόν Σίσυφο, πάλι ξανά στά ἴδια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-01-2016