Των κουρσάρων χρυσάφι

Δημιουργός: ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΟΥΡΕΛήΣ ΕΥΣΤΡάΤΙΟΣ

Γραμμένο στη μνήμη της μεγαλύτερης αδελφής μου Ζέτας ... του ξανθού Άγγελου που επέστρεψε στο Φως στα δεκατέσσερά της ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε ψάχνω απόψε πριν τα άστρα να φανούνε
σε ουρανούς που `χουνε χρώματα παράξενα
που κρύβεις άραγε τη μοναξιά σου να `ξερα
αέρας ήμασταν προτού να γεννηθούμε
στη γη να `ρθούμε

Μες τη σιωπή μου ναυαγός ζητάω ελπίδες
στο όνειρό σου καταδύομαι και χάνομαι
παίρνω ανάσα κι από τα μαλλιά σου πιάνομαι
ξανά-κρεμιέμαι απ` τις χρυσές σου ηλιαχτίδες
μα δεν με είδες


[Ρ]
Χίλια χρόνια σε προσμένω
κι είσαι σαν μια σκιά μες τον ίσκιο μου
στα μαλλιά σου κρεμασμένο
των κουρσάρων χρυσάφι κλεμμένο
ναυαγώ μες το δάκρυ το ίδιο μου
[Ρ]


Θέλω απόψε που η θάλασσα μου λάμπει
να `ρθεις κρυφά σαν μια σκιά σε Φως μυστήριο
να κοινωνήσεις της καρδιάς μου το μαρτύριο
και όσα έχει η ψυχή μου μεταλάβει
το μαύρο λάδι

Σε γη αρχαία που το χώμα της ποτίζουν
βροχές του Μάρτη κι ένα παρελθόν διάπυρο
κάπου στο κόσμο στης παράνοιας το άπειρο
με τ` Άγιο Φως είδα θεούς να σε βαφτίζουν
θεά σε χρίζουν


= = =


Θάλασσα Νότιας Κίνας / 04.11.2015

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2016