Αταίριαστος

Δημιουργός: nikodo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αταίριαστος

Τη μια μεσ’ τ’ ασυμμάζοχτα την άλλη μεσ’ το λούκι
να ισιάσω τα ανίσιωτα να στρώσω το σουλούπι
οι φίλοι μου συντάχτηκαν κι απόχτησαν καβούκι
και γω βγήκα αταίριαστος κι από στραβό καλούπι

στην κολυμβήθρα του φονιά και στη φωλιά του λύκου
με βάφτιζαν οι μοίρες μου άναρχο μπολσεβίκο
την παρθενιά μου στόλιζαν κι έβγαζαν στο μεϊντάνι
και το όνειρό μου το ‘κρυβαν στον πάτο απ’ το φλιτζάνι

με μάθαιναν για σιγουριά να πάω τοίχο τοίχο
και μ’ άφηναν κληρονομιά μηδέν εις το πηλίκο

τα αφορεσμένα νιάτα μου ληγμένη θεωρία
και του παππού η συμβουλή καμένη μπαταρία
πότιζα με το δάκρυ μου ρήτορες και λογάδες
κι απ’ τις πληγές μου τάϊζα ρηγάδες κι αφεντάδες

τώρα ασκητεύω μοναχός στον πάτο της αβύσσου
με παπαρούνας ευωδιές τις θύμησες να σβήσω
κάτω απ’ τη σκάλα κρέμασα τς αγίους και φονιάδες
κι απάνω στο πλατύσκαλο
τς αγύρτες βασιλιάδες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-01-2016