Οι μέρες της πρώτης μου άνοιξης

Δημιουργός: Άκης Παρισιάδης

Για την πρώτη άνοιξη, μετά την άνοιξη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις ημέρες της πρώτης μου άνοιξης ξαναζώ
τότε που το θρόισμα των φύλλων
έδιναν το έναυσμα στις αισθήσεις
να επιθυμήσουν το ακατόρθωτο
και το σχήμα του ουρανού
περιέγραφε
με λεπτομέρεια
την έκταση της ευωδίας
των λευκών ανθών.

Τις ημέρες της πρώτης μου άνοιξης ξαναζώ
τότε που χαμογελούσαν οι στιγμές
και τα διαστήματα της σιωπής
γινόταν όλο και πιο καθαρά
σημάδια παντοτινής κατανόησης
ενώ ο ήχος
του γέλιου σου
είχε την υφή της κάθαρσης
μέσα στην ησυχία.

Τις ημέρες της πρώτης μου άνοιξης ξαναζώ
τότε που αγάπησα το άγνωστο
στη μορφή μιας μελαχρινής γυναίκας
και δημιούργησα το τίποτα
απ' την ομορφιά των μαύρων ματιών
που αντίκριζαν
τα μάτια μου
και τα βλέμματά μας
ανθίζουν κάθε άνοιξη.




Τις ημέρες της πρώτης μου άνοιξης ξαναζώ
τότε που ο άνεμος μετέφραζε το θάνατο,
ανάλωνε την αμαρτία της σάρκας
και αποκάλυπτε τη συγκατάθεση
του πεπρωμένου με τη συνήθεια
στην έξαρση
της άνοιξης
στην ολότελα καινούργια πια
μοίρα και ζωή των πρωτόπλαστων.

Τις ημέρες της πρώτης μου άνοιξης ξαναζώ
τότε που ο φόβος των βραδινών σκιών
φωτίζονταν απ' τη νηνεμία του ήλιου
που ανατέλλει μόνο την άνοιξη
την πρώτη άνοιξη της νέας ζωής
όπως και τότε
έτσι και τώρα
είναι αυτές οι ’μέρες που ζω
οι ’μέρες της πρώτης μου άνοιξης.

ʼκης Παρισιάδης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-05-2006