Παράκληση

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παράκληση

Μισή η πνοή και χάνεται στου πανικού την κόψη
σβήνουν οι λέξεις σαν κεριά κι η φλόγα τους σκορπά
αλλάζουν όλα γύρω μου, φοράνε άλλη όψη
λες και κοιτάζει η ψυχή από γυαλιά θαμπά

Έλα και πιάσ’ το χέρι μου, από παντού νυχτώνει
το δρόμο νά ‘βρω για το φως, προτού να φοβηθώ
πως φεύγει η ρόδα της ζωής, πως χάνω το τιμόνι
έλα και πιάσ’ το χέρι μου, κράτα με να σταθώ

Πέφτουν τ’ αστέρια χάνονται, στης σκοτεινιάς τα χέρια
αστράφτει πάλι και βροντά μες στης χαράς τη γη
γέμισαν οι αιθέρες μου, με όπλα και μαχαίρια
κι αιμορραγούν οι μέρες μου, από βαθιά πληγή

Έλα και πιάσ’ το χέρι μου, ποίημα ξανά να γράψω
μ’ απόσταγμα απ’ τον πόνο μου -μελάνι ζωηρό-
με λέξεις που αγάπησα, χρυσά φτερά να ράψω
κι ύστερα μ’ ένα «πέταγμα», να «σκίσω» τον καιρό

Ε.Σ.Σ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-01-2016