Πίνω

Δημιουργός: vigiannis, Γιάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΠΙΝΩ

Πίνω κι’ απόψε, τη ζητώ,
η θύμησή της σαν θεριό
τρώει τα σωθικά μου.
Πίνω σφηνάκια τον καημό,
πίνω παράπονο πικρό,
πίνω τα δάκριά μου.

Κάθε τσιγάρο στεναγμός,
κάθε τραγούδι και λυγμός,
όλα μου την θυμίζουν.
Κλείνω τα μάτια να τη δω,
πόσο μου λείπει, τη ζητώ,
οι σκέψεις μου δακρύζουν.

Τη ψάχνω μέσα στο πιοτό,
μόνος μιλάω, τη ρωτώ,
αν θα ‘ρθει, αν θ’ αργήσει.
Έλα κακούργα μια στιγμή,
να βγει η πίκρα απ’ τη ψυχή,
το γέλιο μου να ανθήσει.

Πάλι το βράδυ καρτερώ ,
να πιώ, να εξομολογηθώ,
τον πόνο να μεθύσω.
Άδεια τα αμπάρια μου, κενός,
τα πίνω μόνος, σιωπηλός,
τα ντέρτια μου να σβήσω.

Κι αυτό το βράδυ είμαι δω,
μόνος και πάλι καρτερώ.
Πίνω καημό, ναρκωτικό,
πίνω να μη ξεχάσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2016