1,2,3,4,5,

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

1
καθεις αντιλαμβανεται την εννοια
αλλιως
εγω
οποτε αρεσεις
ε, αυτε;
εχοντας απαλλαγει κι απο ενα τετοιο βαρος
κατι το οποιο αντανακλας
σε διαφορετικους ή ασχετους
μεταξυ τους ανθρωπους
διχως να τους εχεις δωσει
εσκεμμενα και καποιο κινητρο
τοτε μαλλον πα να πει
πως κατι θα εχουν -και μαζι σου
κοινο
κι ετσι καπως παει το τραγουδι
η διαφορετικοτητα κοινη
σε ολα τα οντα
κι αυτην να ξυπναμε
μεσα μας κι επειτα
σε οποιον αρεσει!
που αλλο καλυτερο απο τον υπνο δεν βρηκε
κοιτωντας μας...


2
γιατι αληθεια
για τι προτιμας, για τι διαλεγεις (;)
ποιος ο λογος της υπαρξης της ψηφου
ποιον εξ-υπηρετει που κανει ψοφο
αν με την μη αυτοδημιουργητη λογικη της
συντασσεσαι αποκλειοντας (το) κατι αλλο
τα ξερα και τα χλωρα -τον προσδιορισμο
απο σημεια διχως αριθμο
οπου η ορατοτητα απο το μηδεν ασθενει
αδιαπεραστες ομιχλες
και η σαπιλα αορατη κι ορατη ηγετρια ολουθε
φυλλο πεσμενο στο χωμα
ελα( κι συ)!
να παιξουμε.. προσωπα ζωα φυτα πραγματα
μεχρι να γινουμε
αυτο για το οποιο ειμαστε..

3
ενα αγραφο βιβλιο, μολις μια γεματη ζωη
απο την στιγμη που σταματαει
να πουλαει
το ο,τι βιωνεται -με το ειναι..
και να προσθετουμε σε αυτο, ο,τι ερχεται..
διχως αλλη κατηγορια..
διχως το κοψιμο κανενος κεφαλ(α)ιου..
αφηνοντας τις διαχωριστικες
να σβηστουν μονες..
και το κενο που μενει
αερας κι εδαφος.. ελευθεριας
οπως ειναι να ειναι..
και παιρνοντας το παλι απο την αρχη
οπως δεν καναμε ποτε παιδια
που τελος δεν εχουμε..
πισω μας και στο πλαι
σαμπως μην μενει τιποτα
μιας και η θαλασσα μπροστα και το βουνο
-που ρεμα και γκρεμο τα λεμε-
μα θαλασσα το βουνο
και βουνο η θαλασσα..


4
κανενας δασκαλος
δεν θα το πει και -πολλοι
που θελουν τους μαθητες τους
στην ομοιομορφια και στην κτητικοτητα..
θυμασαι αντιπαθουσες την μπλε ποδια
με το λευκο γιακαδακι
που προλαβες να φορεσεις
οτι σε κανουν -κι αθελα τους..
να απομακρυνεσαι απο την θαλασσα
και τον ουρανο
που αντανακλουν μαζι με το μπλε και το λευκο
ολα τα χρωματα
διαφορετικα στον ηλιο και με φεγγαρι
οπως τα κοιτας! ολα απο την αρχη
μονος, μονος πια.

5
ενας αιωνιος μαθητης
που δεν εχει τιτλο που δεν χρειαζεται
σε αντιθεση με τον δασκαλο
που μονο σ' εαυτον δεν βλεπει
τον αιωνιο μαθητη
και η διαφορα, μοιραια..
αναποφευκτα, καποιους αφηνει
λειψους κακεντρεχεις κι ανικανοιποιητοι μονιμως
οπου καινε..
τα απατητα κι αμυριστα εδαφη
αλλων - δικων..
αφου τι δικο σου τι δικο μου- λεν!
και το αιμα τους βραζει
νερο -κοντρα σε ποταμι που κυλαει
να βρεθει με τη θαλασσα..

μια συνεχεια που κανεις δεν ξερει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2016