Ο ταφος των δακρυων

Δημιουργός: Άρωμα_γυναίκας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I]Τελικα, οταν ο ουρανος παιρνει αυτο το χαρακτηριστικο γκρι της λυπης,
η θαλασσα θα παιρνει παντα το χρωμα της μοναξιας...
Αυτη τους η ενωση, απλωνετε στον οριζοντα
και τα ματια μη μπορωντας να εξηγησουν την οφθαλμαπατη,
αφηνουν τα χειλη να δωσουν με τη σειρα τους ερμηνεια στον ορισμο της θλιψης!
Ποτε δεν καταλαβες γιατι σταματησα το χρονο εκεινη την ημερα,
γιατι σου ζητησα να κανεις και' συ το ιδιο...
Γιατι επρεπε απ'το χθες να παμε κατευθειαν στο αυριο σαν να μην υπηρξε το σημερα,
σαν να μην το ζησαμε ποτε.
Ο χρονος περασε και αφησε τα σημαδια του πανω μας.
Μονο η μυρωδια μας παρεμεινε ιδια
κι αυτο στο λεω με ασφαλεια γιατι εγω σε μυρισα στην πρωτη αγκαλια
και εσυ εκανες το ιδιο στην πρωτη αναπνοη που πηρες οταν σταθηκα απεναντι σου.
Φυσουσε, θα μπορουσες να το'χες χασει αλλα απο την πρωτη στιγμη μας ρισκαρες.
Με κλειδωσες παλι μεσα σου το αισθανθηκα,
μα αναθεμα με αν καταλαβα ποτε,
την αναγκη σου να υπαρχω, χωρις να υπαρχω...
Επαιζες την αγαπη μας στα ζαρια και το γλενταγες θυμαμαι.
Οταν σου'πα ''δεν αντεχω'' ...Θεε μου, τι ειρωνεια... μου'χες πει ''δεν αγαπας''
και ας αγαπουσα εγω για δυο!
Για να δει καποιος τους μωλωπες της ψυχης σου πρεπει να μπει μεσα σου...
Να ακουσει τον ηχο που κανουν τα σωθικα σου οταν πονανε,
να αγγιξει τη φλεβα εκεινη που αιμοραγει κρυφα
και να καει απ'το αιμα που μενει στασιμο για να μη σε προδωσει,
ομως αναποφευκτα σου σαπιζει καθε κυτταρο...
Τα δακρυα εχουν φωνη το ηξερες;
Και ο ταφος των δακρυων ειν' τα ματια.
Μοιρολογανε ψιθυριστα γι αυτον που τα ξυπνησε να ξερεις...
κ' αυτος ο ψιθυρος ειναι πιο διαπεραστικος και απο κραυγη
...αρκει ...να εχεις συνειδηση για να τον ακουσεις.
Καταλαβες τωρα γιατι εκεινη η ημερα, 2917 νυχτες μετα,
πρεπει να χαθει στην ανυπαρξια;
Γιατι δεν θ' αντεξω να περιμενω το επομενο χαραμα...
...Θεε μου, τι τραγωδια...

Α.ΑΝ.Π.Δ 10/01/15_24/02/15-587422

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-01-2016