Θεσσαλονίκη Δημιουργός: Lacrima in Lucem https://www.youtube.com/watch?v=fBDsaQT3whc Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Πόλη γεμάτη μαγνήτες και θάλασσα
Ήλιο έχω στο βλέμμα
Καθώς τ’ αρώματά σου μ’ αγκαλιάζουν
Στις πέτρες σου αγγίζω το σφυγμό μου
Πάνω στα Κάστρα σου οι μνήμες μου χορεύουν
Είν’ η καρδιά μου πύργος, που ατενίζει τα πάθη σου
Συλλογιέμαι:
Οι πέτρες στέκονται αγέρωχες
Καθώς οι άνθρωποι διαβαίνουν (…)
Πόλη γεμάτη μαγνήτες και θάλασσα
Φτερά φωτός απαντώ στους δρόμους σου
Και τα συλλέγω αχόρταγα
Μες στο πολύχρωμο βουητό της μέρας σου
Δοκιμάζω την αλήθεια σου
Συνθέτω τα νέα κύτταρά μου
Μετρώ τον άμετρο πόνο στ’ ανάγλυφα στενά σου
Και το κρυμμένο όραμά σου
Αναζητώ στα έρημα νυχτοπερπατήματα
Τη γλύκα της προσμονής λούζομαι
Στις νύχτες της πεθυμιάς
Κατατρεγμένη
Στα όρια των πόθων μου και του δικού σου πόθου
Να ξεχαστώ γύρευα
Στα γνώριμα και στ’ άγνωστά σου μονοπάτια
Σκαλίζοντας ονόματα στης λεύκας τον κορμό
Τους ρημαγμένους τοίχους σου να σημαδεύω
Ν’ αποτυπώνω τ’ αποχωρισμού μορφές
Και να χαρίζω την ψυχή μου στους επαίτες
Ό,τι μ’ αρνήθηκε, ό,τι έχασα κι όσα αγαπώ
Είναι κοντά σου
Πλάι στην Εκκλησιά, στην Αγορά πιο πέρα
Ληθαργούν οι πληγές μου
Σε ύπνο ατάραχο
Κει κάτω από τον ίσκιο κοιμάται ο Αδερφός μου
Κι όλα τ’ αδέρφια μου μεθούν, δακρύζουν
Και ξεκλειδώνουν τις καρδιές
Πόλη γεμάτη μαγνήτες και θάλασσα
Πόλη που αφήνεσαι στις ηδονές
Αλάτι έχω στα χείλη
Καθώς ο βάρβαρος αγέρας σου με μαστιγώνει
Μα με λυτρώνει (…)[align=center] Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2016 |