το κορμί που να το βάλω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ακούω πάνω τις φωνές τις ιαχές του χρόνου
και βγαίνω δίχως φόβο δίχως άρνηση ακόμα
στου δρόμου τα σπασμένα μάρμαρα, στο χώμα
και κάτω στο σκοτάδι όλου του μαύρου πόνου

λαθραία λευτεριά του ύψους και του κάποιου βάθους
μετέωρη στον ήχο μιάς ανώφελης καμπάνας
που σήμανε σαν άκουσε τα κλάματα της μάνας
μοιραία να καλύψει το αβάσταχτο του λάθους

μιλήσω δεν μιλήσω βλέπω το σταυρό στο στήθος
με πείσμα ,και μ'ανάγκη και τη θέληση να ζώ
μετράω τώρα τ'αύριο κι αλλιώς θα γίνω μύθος
παράταιρος ο λόγος μα το χτύπημα κρυφό

να πώ πιά τί απλό που δεν το είπα πάλι χθές
κατάρα το μερμήγκιασμα το χτύπημα μεγάλο
βαράει κάθε τόσο άφθαρτο πολλές φορές
λυγάω δε λυγάω το κορμί που να το βάλω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2016