για τους τρανούς τούτης της Γης

Δημιουργός: **Ηώς**, Φωτεινή.Α.Κ

https://youtu.be/J8zPZC8C6CA η αφόρμηση ήταν απο ένα παλιό μου που ακολουθεί

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

χαράζουνε με κόκκινα, μολύβια παν σε χάρτες
σχέδια, που τα πελαγα βάφουνε μαβιά
τ'αρρωστημένο τους μυαλό, ποτίζεται με μαύρο
χρυσό, που μέσ'τα έγκατα, κοχλάζει αιματηρά

τώρα, μονάχοι ναυαγοί, μείναμε με τις σκέψεις
σε θάλασσα που οι ψυχές, εφάλμυρες, ρευστές
τα σύνορα ορίζουνε οι αυτοκρατορέξεις
μεσ' των αιώνων τα χαρτιά, της Μεσογείου ακτές

τ'ανεμοδούρι πως γυρνά, απ’το Βορρά ως το Νότο
φλογάτη η Ανατολή, εικάζει προς Δυσμάς
λαοί πηγαινοέρχονται, αλλάζουν τώρα πόστο
μα η Γη γυρίζει εσαεί, κι ο ήλιος καίει εμάς

ω! Άνθρωπε!, τον Άνθρωπο, αιώνια παιδεύεις,
σαν βλέπεις και ορέγεσαι, «τοις χρήμασι» εχθρός,
χαϊρι δε θα δεις ποτέ, το Εγώ σου σαν θωπεύεις
αιμάτινο θα χύνεται, ποτάμι ο στεναγμός


συρματοπλέγματα θα βρεις μονάχα στην ψυχή σου
-σήκωσε πριν να είν'αργά, τα μάτια σου Ψηλά-

φ.κ



ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΓΗΣ

Στο ανάγλυφο του χάρτη μια βραδιά
πορεία σημαδεύω για ένα μακρινό ταξίδι
με μια πυξίδα μοναχά για συντροφιά
κι όλα τα όνειρα του κόσμου στο σεργιάνι

Ο καπετάνιος του, μια παιδική φωνή
ναύτες του, δυο χαμόγελα με παιδικές φατσούλες
χιλιάδες βάρκες, χάρτινες, κατάλευκα πουλιά
και χίλιες δυο γλυκές τους κουβεντούλες


Να κάνουνε το γύρο όλου του κόσμου ανοιχτά
να κάνουνε τον ήλιο να σαλέψει
να μαγευτούν οι ζωντανοί με ζηλευτό καημό
που ξέχασαν πως ήτανε παιδιά κι αυτοί
πολίτες μιας ζωής , αδικημένοι.


Να ξαναφτιάξουνε βαρκούλες με κατάλευκα πανιά
να ζωγραφίσουνε ξανά με χρώματα τον κόσμο
να πλημμυρίσουμε με όνειρα, ελπίδες και χαρά
και όχι άλλα θύματα να βλέπουμε με πόνο.
 

**Ηώς** (Φωτεινή) © 09-11-2008 @ 01:06

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-02-2016