Δεκα νυχτερινοι μονολογοι και ενα ερωτικο γρα

Δημιουργός: esperia iris, Μάγδα Δούκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις νύχτες επιστρεφω μαζι σου στο σπιτι κρυφα.
Κραταω την ανασα μου και ταξιδευω λαθραια στην τσεπη σου, παρεα με το πακετο τις τσιχλες!
Επειτα χωνομαι αθορυβα κατω απο τα σεντονια και με τα χνωτα μου ζεσταινω το κορμι σου.
Βρισκω τη θεση μου επανω σε καθε κύτταρο σου και λιωνω καθως σε φιλώ.
Αληθεια γιατι πρεπει να απολογηθω για αυτο;
Γιατι να καταπιεσω την υπερβολη των συναισθηματων και την αναγκη των αφιλοκερδων αγγιγματων;
Αυτο δεν ειναι αγαπη....;
Να θες να δωσεις στον αλλο οτι μπορεις και περισσευει...
Εχω κατι αγγιγματα σε περίσσευμα ακομη, παρε τα!
κατι αφες βαλσαμο για σαρκες που πονανε γεματες ουλες.
Κατι πολυκαιρισμενα χαδια που ψαχνουν το φως του κορμιου σου να ανασανουν.
Παρε τα!
Ειναι κριμα να μεινουν μετέωρα και ξέρεις. ...για να ερθουν σε εσενα θα υπαρχει λογος που συμβαινει αυτο.
Γιατι εδω και οχι αλλου;
Γιατι εσυ και οχι καποιος αλλος;
Γιατι εγω με εσενα;
Παρε τα!
Δε θα χρεωθεις τιποτα..ειναι δωρα μακρινα απο μια αλλη ζωη.
Δε θα αναγκαστεις να δωσεις τιποτα που δεν εχεις.
Δε θα υποχρεωθεις να αντεξεις τιποτα που να μην μπορεις.
Δυο χαδια ολα κι ολα με μια αγαπη διαφανο γυαλι.
Παρε τα...
Στο υποσχομαι....δε θα κοπεις!

Μάγδα Δούκα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2016