Χιόνι

Δημιουργός: Αλέξανδρος, Αλέξανδρος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][I]
Σε μία στιγμή, σε δυο φορές, σε μια παράξενη κορφή
του χρόνου μου τ' αλύπητο μουλάρι σκαρφαλώνει.
Και καβαλάρης άρχοντας του χρόνου μου μορφή
αγέρωχα θα στέκεται κι ας τον σκεπάζει χιόνι.

Ώσπου το άσπρο το παχύ τα πάντα θα καλύψει
κι οι λέξεις σαν τα έλατα θα γέρνουν στον αγέρα.
Να λένε ήμουν μοναχός, ποιος άραγε θα λείψει
όταν θα καταλάβουνε πως έλειψα μια μέρα.

Κι αν το γραφτό μου ήτανε να ζήσω δίχως πόνο,
κι αν διάλεξα τις φυλακές ευθύνης κι ηθικής,
ο καβάλαρης άρχοντας θα μείνει μεσ' στον χρόνο
ως άσπιλος, αμόλυντος, στο χιόνι, νικητής.
[/I][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2016