Μ' έμμονο μένος

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

το μπάνιο αργότερα.. έχω πολύ stock ακόμη..κάτσε γιατί με τις μικροβλακείες μας μείναμε πίσω.Ααα! κάτι βάζαν στα κεμπάπια και με πείραξε xaxaxa

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γραμμές , γραμμές χαράζεις.
Κι είναι τα σύνορα στα παραμύθια τα ειπωμένα
Καταπράσινων ελαιώνων γεφυρώματα κει που γεννιέσαι Ανατολή κυρά μου.
Κυρά μου..

Πλαγια -ζει ο ήλιος
στο φωτοστέφανό του.
Γλυκά με χαρά -ζει.
Κουράστηκε ώ το σπουργίτι και το μικρό ποδήλατο μα ούτε φτερά , ούτε οι ρόδες..
Ούτε ο άνεμος κι ούτε το παιδί κουράστηκε. Πώς γέρνουν τώρα στις σκιές να ξαποστάσουν ?
Εις τους αιώνες οι γραμμές , στους ουρανούς .. στους δρόμους..

Σκιά , σκιές χαράζεις.
Φερμένες απ' τα παζάρια , σκλάβες αλυσόδετες είν' τούτες οι αφέγγαρες νυχτιές
Παραδουλεύτρες επάνω στα κορμιά των εραστώνε , μουλάτες λάγνες κει που ενώνει το χνώτο με το δέρμα.
Γεύσου την μία στιγμή του απόλυτου.
Τώρα.

Ο σκοτεινός μανδύας ξετυλίγεται να !
Έξι χιλιάδες χρώματα μετρημένα , σε κάτι βαθιές ξύλινες πεδιάδες μάτια μου..
Επτά χιλιάδες μυρουδιές κι άλλοι τόσοι ήχοι.
Κι όλα αυτά σαν τα πολλαπλασίασες μεταξύ τους, βρήκες μου ,
του αισθήματος το μέτρο .

Μάτια μου..

Μ'έμμονο μένος είμαι η Δύση.
Μεμονωμένος είμαι η Ανατολή.

Κι ο γρίφος μου , πατέρας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-05-2006