~* Καταιγίδα ξαφνική *~

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Χορεύω πάνω σε κάρβουνα αναμμένα σαν τους αναστενάρηδες και αντί να καίγονται τα πόδια μου, καίγεται η καρδιά μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left][B][I]

*~* Καταιγίδα ξαφνική *~*
Τι μαγεία, αλήθεια σ' αυτό το παγκάκι,
με θέα τις βλεφαρίδες της σελήνης
ν' ακούω μουσική, απ' τα ματοτσίνορα
που με ταξιδεύουν στο δικό τους
ουρανό !
Ομορφαίνουν όλα γύρο σου
όταν χαμογελάς,
κι ας λένε ο έρωτας
μπελάς ...
Κάνουν τόπο στις ανάσες σου
όνειρα, σκέψεις κι ορίζοντας,
στης ελευθερίας σου τα γαρύφαλλα !
Ξέρεις τι θα πει να διεκδικείς
με όλη τη δύναμη της ψυχής σου ;
Αυτό είναι έρωτας ...
Δεν παν' να 'χει κάστρα, με κιγκλιδώματα
και κοινωνικές υποχρεώσεις,
δεν βλέπει τίποτα,
αυτή η υπερδύναμη της έλξης ...
Κι αν προκύψει και γίνει αμοιβαία ...
Τότε μπορεί να γίνει και "αγάπη" !
Χορεύω πάνω σε κάρβουνα αναμμένα
σαν τους αναστενάρηδες
και αντί να καίγονται τα πόδια μου
καίγεται η καρδιά μου
από τ' αντίλι της ματιάς σου
κι απ' του καθρέπτη σου το φως
μ' ένα βιολί που κλαίει
στους ήχους τους ερωτικούς
για σένα ναι να λέει !
Ματάκια μου αχόρταστα
κουκλί μαλαματένιο
σαν καταιγίδα ξαφνική
της φλόγας σου η λάμψη !
Κάψε με, κάψε, κάψε με
κάψε κι αγκάλιασε με
στην αγκαλιά μου ίδρωσε
να νιώσω τη φωτιά σου !
* * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-02-2016