Στενός κορσές

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Ρεμπετιά 'νοιξιάτικη.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στενός κορσές μου έγινες κι εφαρμοστό γιλέκο,
αφότου με κουκούλωσες και τώρα πως ξεμπλέκω..
Δε δύναμαι πια μόνος μου, να το κουνήσω ρούπι..
Σε τρώει η ανασφάλεια,
μη τύχει και ανθόμελο,
γευτώ απ' άλλο κιούπι !..

Μ' αν κάτσει και καμιά αρπαχτή,
δε χάθηκε κι ο κόσμος
και ούτε θα μας μαραθεί,
λατρεία μου,
στο τενεκέ ο δυόσμος !..



Μη μου παραφορτώνεσαι, μη γίνεσαι ταγάρι,
ν' ανάψ' η τσακμακόπετρα και αλληνής λυχνάρι !..
Λασκάρισε στο τράχηλο λιγάκι το κολάρο
κι άσε με βρ' αγάπη μου,
να βγω κι εγώ σαν άνθρωπος,
μι' ανάσα για να πάρω !..

Να μπω και σ' άλλονε μπαχτσέ,
να τον ξεβοτανίσω,
να δρέψω κάνα μενεξέ,
για πάρτη σου,
και να ξαναγυρίσω !..



Αφότου με μπουντρούμιασες, για γεύμα και σαλάτα,
εσένα 'χω βρε μάτια μου, γι αυτό λοιπόν σταμάτα,
το έντονο τζαρτζάρισμα και το στενό το πρέσινγκ,
να πά' να βρω βαλσάμικο
κι από καμιά πιο μπάνικη
μικρούλα, για το ντρέσινγκ !..

Τριγύρω σα σεκιουριτού,
μη φέρνεις όλο βόλτες
και δίνε μου το πασπαρτού,
τα Σάββατα,
ν' ανοίξω κι άλλες πόρτες !..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2016