Τιμή και Λόξα Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΛΟΞΑ
Μ' όλη την κουστωδία του
ο Ξέρξης ταξιδεύει,
και ξάφνου, μεσοπέλαγα,
η θάλασσα θεριεύει.
Χέστηκε απ' το φόβο του!
[ Δεν ήξερε και μπάνιο ],
κι αφού αλλάζει σώβρακο,
καλεί τον καπετάνιο.
Ο καπετάνιος,...δύναμαι
του είπε, να σας σώσω.
Προς τούτο, πρέπει ελαφρώς,
το πλοίο ν' αλαφρώσω.
Τ' άκουσαν οι ακόλουθοι,
τους φύγαν λίγα ούρα,
τον Ξέρξη προσκυνήσανε
και...μπλουμ. [ Ωσάν σαβούρα ]
Όταν πατήσαν στη στεριά,
ούτε στιγμή δεν χάνει,
στου κάπτεν μας την κεφαλή
χρυσό στεφάνι βάνει.
Η κεφαλή που βόηθησε
αυτός για να σωθεί
θα ήταν κρίμα κι άδικο
να μη στεφανωθεί.
Ευθύς μετά εσκεύθηκε
΄κείνα τα παλικάρια
που για τη σωτηρία του...
τα·ί·σανε τα ψάρια.
Τον, του χαμού τους, αίτιο
έτσι θα τον αφήσει;
Αφού το εβασάνισε
την πέτυχε τη λύση!
--------------------
Προς το βυθό της θάλασσας,
σε λίγο, κατεβαίνει
φρεσκοκομμένη κεφαλή,
χρυσοστεφανωμένη,
Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2016 | |