Τιμή και Λόξα

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info


ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΛΟΞΑ

Μ' όλη την κουστωδία του
ο Ξέρξης ταξιδεύει,
και ξάφνου, μεσοπέλαγα,
η θάλασσα θεριεύει.

Χέστηκε απ' το φόβο του!
[ Δεν ήξερε και μπάνιο ],
κι αφού αλλάζει σώβρακο,
καλεί τον καπετάνιο.

Ο καπετάνιος,...δύναμαι
του είπε, να σας σώσω.
Προς τούτο, πρέπει ελαφρώς,
το πλοίο ν' αλαφρώσω.

Τ' άκουσαν οι ακόλουθοι,
τους φύγαν λίγα ούρα,
τον Ξέρξη προσκυνήσανε
και...μπλουμ. [ Ωσάν σαβούρα ]

Όταν πατήσαν στη στεριά,
ούτε στιγμή δεν χάνει,
στου κάπτεν μας την κεφαλή
χρυσό στεφάνι βάνει.

Η κεφαλή που βόηθησε
αυτός για να σωθεί
θα ήταν κρίμα κι άδικο
να μη στεφανωθεί.

Ευθύς μετά εσκεύθηκε
΄κείνα τα παλικάρια
που για τη σωτηρία του...
τα·ί·σανε τα ψάρια.

Τον, του χαμού τους, αίτιο
έτσι θα τον αφήσει;
Αφού το εβασάνισε
την πέτυχε τη λύση!
--------------------
Προς το βυθό της θάλασσας,
σε λίγο, κατεβαίνει
φρεσκοκομμένη κεφαλή,
χρυσοστεφανωμένη,

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2016