Της προσφυγιάς τ' άγιο γυαλί

Δημιουργός: Δήμητρα

Μάζεψα τους κόμπους απ' το λαιμό και το στομάχι και έφτιαξα στίχους...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι φίλοι μου χωρίσαν σε στρατόπεδα
κι έχουν στη μέση τους της μοίρας τα απόπαιδα
που σαν λουλούδια τα ξερίζωσε το χέρι
αυτών που δίνουν το ψωμί και το μαχαίρι…

Οι φίλοι μου θυμώνουν γιατί μ’ έπιασε
πικρό παράπονο για τ’ άδικο, που ξέσπασε
αχ ουρανέ μου για τους φταίχτες δίχως οίκτο
κάνε το δάκρυ σου φωτιά τώρα και ρίχτο…

Πόντος και Σμύρνη κι Αϊβαλή
Χαλέπι και Παλμύρα
Γιάννη σε λένε ή Αλί
οι ρίζες σου άγιο γυαλί
που το ‘σπασε η μοίρα.

Οι φίλοι μου ξεχάσαν γιατί πέρασαν
χρόνια πολλά και οι αλήθειες μας πια γέρασαν
για κάποιου πόλεμου τα βρώμικα παιχνίδια
την προσφυγιά και ‘μεις πως ζήσαμε την ίδια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2016